Hatice Ak Şiirleri - Şair Hatice Ak

...........................Masaldı anlatılan
..........................Uzakta bir ağaçtan
............................Yaslanılan dalına
.............................Isıtan ışığıyla...

İnanmak zor olsa da

Gülümsemedir esir alan yüzümü
Bir goncadır koklamaya kıyamadığım
Saçlarıma düşen kar tanesi mesela
Eriyip gitmesinden hüzün dolduğum

Bir çağlayandır o sesinde huzur bulduğum

dünyadaki bütün çiçekler desem
ağaçlar hatta sular yanı sıra
yağmur damlaları, birde bulutlar
seni ne kadar çok sevdiğimi anlatmaz ki

toplasam bütün rakamları, yan yana

zifiri karanlık iki göz, henüz yitirmemiş ışığını
hava ayaz mı ayaz, yollar çamur mu çamur
üstte yok, başta yok, elinde bir elma
gözünün yaşı mı yediği, elindeki elma mı belli değil

yalın ayak kara gözlü kara kız, çamur içinde

Aynı yöne bakmıştım,

Biliyorum;
İhmal ve mahrum etmezdin,

Tek hazinem dediğin

Kor kor ateşlerde yanmak ne ki
Hasretini bitiremediğim, bir ağıt
Düştü bütün yaşlar, gözlerimden sürgün
Bedenim bin bir parçaya bölünse de hissetmez
Yüreğimdeki kadar, hiçbir acı ağır gelmez…

Arif ol kimseyi düşürme zora
Tamahkârlık etme kalırsın dara
İyiyi kötüyü kendinde ara
Engelleri kuşlar gibi uçasın

Susamışa su ver, kansın yüreği

Ne olurdu; akşam eve döndüğümde
Kapıyı açan sen olsaydın, elimi tutan
Nefesiyle ısıtmaya çalışan
Anahtar taşımasam ceplerimde ne olurdu

Neden yoksun? Yetmez mi beklediğim yolunu

Varlığını bilmek avuntum oldu
Şu garip gönlüme sevinçler doldu
Hani sevdiğindim söyle ne oldu
Neredesin gökkuşağım nerdesin

Sevgi ektim, saygı ektim gam biçtim

bizim çiçeklerimiz köklerinden kopartılıp
saksılarda tutsak edilmemeliler
özgür olmalılar, beyaz güvercinler gibi
doğada, doğal, içten ve katışıksızdırlar

bizim sevgimiz el değmemiş dağ yüceleri gibidir