BAHAR
Sevgi türkülerde söz olsun
Gönülden aksın pınar misali
Baharlar yeşersin öz yurdumda
Ruhlar dirilsin dört bir yandan
BAHARINDA KOPARILDI
Koparıldı bir çiçek daha
Bağından sessiz sedasız
Gülüşünden başka neyi vardı
Gülen gözlerinlerinde başka
BAHARI NEYLEYİM
Memleketimin dağlarına bahar gelmiş
Baharında sevmek öyle değil miydi
Hayat ne kadar zor olursa olsun
Her yükü kaldırmaya varım demek için
BELKİ
Bir ses böler uykumu geceleyin
İçim sızlar geceden
Gözlerim dolar içten
Ararım geçen beyhude yıllarımı
BENGİSU
Ne istiyorum biliyor musun
Bengisuda sonsuzluk temi
Yanına geleyim , gönülden
Hiçbir şey demeden, sarılayım
BENZERSİZSİN
Beyaz kağıda yazılır
Her şeye dair
Dize dize yazılır
Gül diye okunur
BİÇARE
Ne Ferhad ı'm ne Aslı'yım
Haykırdım bütün dağlara
Ezelden beri taşırım özlemi
Yazdım dağa taşa berimi
BİÇİLMEZ O
Yıllar geçsede unutulmaz
İçten içe büyür sevdan
Közlenir gönülden gayrı
Burnunda tüter elden değil
BİLİNMEYEN YÂRAM
Sen hep saklı kalan adı konmamış yaramsın
Her gece içimde büyür
Uyandığımda her sabahımı eksiten yanımsın
Dokunamadığım en sıcak hasretimsin
BİLMEM Kİ
Bilmem ki nasıl anlatasam
Dertlerimi size
İçimde büyüyor
Yürekler acısı
Şiir, duygusal melekelerin serzenişidir
Sevgi, iki yüreğin aynı ritimde attığı melodi dir, melodinin her noktasına sadakat ve güven vardır, sevginin melodisi, yaşamın en güzel anılarını besteler.
Şiir, bu hayatta gönülden akan bir nehirdir