Yücel Özkü Şiirleri - Şair Yücel Özkü

GÖZLEMEK
Yolu gözlemek, sadece birini görmek değildir...
İçindeki boşluğa bir nefes arayışıdır.
Görmediğinde o sessizlik büyür
Kelimeler kifayetsiz kalır
Yürekteki tortusu da artar.

GÖZLERİN DOKUNDUĞU
Gözlerin gördüğünden üşüyor bedenim
Güneşler battı ufaktan
Şimdi ayaza kaldık
Sözlerin yankısı kaldı benden

GÖZLER KALBİN AYNASI
Kimseye diyemedim sensizliğimi
Dilimden önce gönlüm sustu
Kırık dökük cümleleri içime biriktirdim
Yanlızlığımı dinledim bir başıma

GÜLÜM
Var olsan da bir olmasan da
Artık mevsimde görünüyor
Acı, hüzün
Bulutlar ağladıkça

GÜNE BİR SÖZ DÜŞTÜ


Kalbimin ritmini değiştiren bir gülüşün var, bir de ince belin nasıl sevmeyeyim senin endamını

GÜZ
Ve güz geldi tüm hüznüyle
Dünya güneşli günleri yitiriyor usul usul.
İnsanın içini ürperten telaşlı bir seferi var bulutların
Göğün maviliğinde bulutlar hazırlanıyor
Yağmur ha yağdı yağacak

GÜZ GÜLLERİ
Seni gördüğüm zaman
Şiirler söylenir içimde
Güz güller açılır
Elimde değil gözlerim arar seni

HABERİN OLSUN
Memleket yanıyor,
Esma memleket yanıyor!
Dağ taş demeden alev sarmış,
Serçeler ağaçsız kalmış.

HÂLİM
Kaldık mı yine baş başa..
Ayrılık dışında
Yürek telaşından gayrı
Hâlim sana beyandır

HALLER
İnsan bazen susar
Anlatmak yorar
Kırar anlamayacakları bilmek
Döner içine sorar geçmişi