Yücel Özkü Şiirleri - Şair Yücel Özkü

KAYBOLDUM
Bu şehir üzerime çöküyor sessizce
Kalabalıklar içinde
Ardından günler akıp giderken
Bir kere daha kayboluyorum içinde

KAYISI
Açılır mevsiminde
Zerdali mevsimi bu
Dalında açılır
Kokusu taptaze

KEDER
Sabrımın mihenk taşı neylesin
Kiminle getireceğim bilir misin
Gönlüm her zaman sende
Kederimden sen varsın

KEHRİBAR
Kalbimim bir yanı özlem
Diğer yanı da bilinmezlikler sardı
Artık bu ayrılığa takatim kalmadı
Haykırmak isterim

KERVAN
Ben bir bahtı karayım
Dünyaya geldim geleli
Gülmedi yüzüm
Mutlu görünür

KIRIK DÖKÜĞÜM YİNE
İçimde kırık dökük hayallerim var
Kimse görmesin diye
Kırıkları, acıları
Gömdüm sessizce

LAVİNYA
Siyah zülüflerine gönlümü
Bağlamışım
Hasreti bırakmıyor, Lavinya'm

Yalnızlıktan zor çekilmiyor

MEÇHUL
Dünya dediğiniz garip bir han
Gelen giden bilinmez her an
Dün kaldı anılardan bir dem
Bugün sayıldı maziye bir gün

MEMLEKETİME BAHAR GELMEDİ
Haberin var mı
Yoldaşlarım
Anılar tarih oldu
Günlükte var hüzün, keder ...

MEVSİM
Hayat bu kimse tanıdığın gibi kalmıyor
Bir bakıyorsun sıcacık
Bir bakıyorsun buzdan kesilmiş
Sonra fark ediyorsun ki