Yücel Özkü Şiirleri - Şair Yücel Özkü

GİDERİM
İçerlemiştim geçen her günü
Düzen bozuldu diye akar giderim
Uzaklara inat sessizliğe bakarım
Gömerim içime günü bağlarım

GİDERİM YASINA
Bu gönülden sonsuza dek giderim
Dağa taşa yazar öyle giderim
Nice olacak bu yaman hallerim
Dağlarım şu gönlümü yasına

GİDİYORUM İŞTE
Hayat öyle yordu ki anlatamam
Her nefesimde tükeniyorum artık
Sabah uyandığımda eksiliyorum
Yaşama dair her ne varsa

GONCA
Her şey anlatılmaz ki
Dizede kâfiyelenir yârin o gül endamı
Aşk tutkulu yüreklerde bulur anlamı

Her şey anlatılmaz ki;

GÖNÜLDEN
Rastlantıların en güzeli
Tarifi yoktur su misali
Cilvesi pınardan alımlı
Akar gönlünden gönüle

GÖNÜL GONCASI
Gamzelendi gönül
Açıldı goncası

Kimi kırmızı
Kimi beyaz

GÖNÜL MEHTABI
Göz gördü endamını
Gönül sevdi yüzünü
Bunda var mı günahım
Nedir bu işveler

GÖNÜL MÜ KOYDUN
Gözlerinde derin bir hüzün seziyorum
Sözlerinden de acı
Kalbime dokunmaz bir yıldız
Sevda gibisin sevgilim

GÖRMEMEK
En sevdiğiniz birini yitirdiniz mi bu hayatta
Bir daha görüşmemek üzere
Bir türkünün içinde
Ya da rüyaların en derin yerinde

GÖZDEN IRAK
Nazlı yardan haber salınmaz
Yolları içten bitmez hüzün
Allı turnalar görünmez
Yel olsa yardan esmez