ANADOLU
Anadolu'dan bir sesim
Bağrım evvelden yanıktır
Derdim yürektendir
Hangisini yazayım üstadım
ANADOLUYUM
Ben Anadolu'yum
Bir yanım şafak sökerken
Bir yanım güneş selam veriyor Doğu'dan kurda kuşa
Yaşarım dört bir mevsimi
ANILAR
Gün gibi kayıp gitti umutlar
Nerde eski heyecan dolu günler
Kaldı elde hayal meyal hatıralar
Bir de elden kayıp giden esintiler
ANILAR KALDI BÂKİ
Kıvrımlı saçların omuzlarına dökülürdü
İçimiz açılırdı o günlerde
Sahilde rüzgarla uçuşurdu
Uçan güvercinler de bir başkaydı
Gülerdik öyle saatlerce
ANLAMAK
Diyorum ki anlasaydın beni
Anlatmazmıydım ki ben
Yüreğimdeki tüm güzellikleri
Bütün gün çalışır, çabalarım
ANLATAMAM
Özlemimi duyabilir misiniz,
Bu mısralarımı okurken;
Hisseder misiniz içimdekini
Anlayabilir misiniz?
ANMAK
Bir yaz akşamı andım seni
Çiçekler kadar masum bir o kadar güzel
Gönlüme hüzün düştü âdeta
Kalbime yeniden düştün
ARTIK DURAMAM
Artık duramam buralarda
Nasıl edeyim ben
Hiç umudum yok
Tutunacak bir dalım da
AYDINLIK GECELER
Dizelere dökülmemiş
Nice şiirler
Sese vurulmamış
Sözler hep senden söz eder
AY DÜŞTÜ
Geceye ay düştü
Aydınlığa sen düştün
Mevsime kıran düştü
Benim gönlüme de sen
Şiir, duygusal melekelerin serzenişidir
Sevgi, iki yüreğin aynı ritimde attığı melodi dir, melodinin her noktasına sadakat ve güven vardır, sevginin melodisi, yaşamın en güzel anılarını besteler.
Şiir, bu hayatta gönülden akan bir nehirdir