Rüyanın içinde rüya,
Her şey hülya belki;
Bir türlü uyanamıyorum,
Hummalı gibiyim sanki.
Uyudum, uyandım derken,
Dünden kalma yüreğimde düşler,
Gökkuşağımla güz vaktinde renksiz.
Kırar geçirir hazan dilsiz hüzünlerimi,
Bir bir dökülür gözlerimden çaresiz.
Dişimin, tırnağımın, ah, o gönlümün ağlayışı,
Göç edip gider anılar,
Bir akşam güneşi gibi.
Ahiret yolcusu dirilir,
Bir akşam güneşi gibi.
Üç günlük dünya süzülür,
Karanlığın içindeki ürperti,
Kalpte bir damla gözyaşı bıraktı.
Bir damlacık hayatımın özeti,
Akıl kapısına acı bıraktı.
Yalnızlık sızım sızım alevlendi,
Hadi gel, tut ellerimi.
Ağustosun son yaprağı gibi düştüm;
Hayatımın son çeyreğinde,
İçten içe çürüdüm.
Savruluşum sensizliğimden;
Sordum: "Aşkı nereye koymalı?"
Dedi: "Kalbine göm, kimseler görmesin!"
Dedim: "Kalp de bir gün yorulur mu?"
Dedi: "Yorulsa da sevdadan dönmesin!"
Ben sustum, gözlerim konuştu.
Doğmak da ölmek de haktır,
Solar çiçeklerin bir bir.
Bir başı, bir sonu vardır,
Yüzün taşa siner bir bir.
Bu kaçıncı şah deyişin?
Ölüm bir solukluk mesafede,
Bir çentik daha attım bugün de.
Kuru dallar gibi yok olmanın eşiğindeyim,
Bir bir söner ardımda günler, hiç hükmünde.
Sol yanımda koca koca yaralar...
Zifiri karanlıkta yürüyorum tek başıma;
Kırbaç gibi döğüyor rüzgâr.
Ellerim sızlar akabinde;
Avaz avaz bağırıyor kaldırımlar.
Ne cebimde tek bir kuruş,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!