Kaç Zamandır Durdu Vakit,
Yollar Üzerime Üzerime Geliyor,
Ben Duruyorum,
Bir Gariplik Sezinliyorum Kendimde,
Ergenlikte ki Hislerim Gibi Duygularım Karmakarışık,
Yıkıyorum Dünü ve de Bugünü Temiz Yarınlar Uğruna,
İstesek de İstemesek de Yürürlüğe Girmişti Kirlilik Bir Kere,
Gülümserken İnsancıklar Beyaz Yüzleriyle,
İyiler Uzun Zaman Önce Sinmişti Bir Köşeye, Sindirilmişlerdi Öylece,
Parçaladım Tutup da Geceyi,
Ardında Bir Umut Bulurum Diye!
Kanayan Avuçlarımla Araladım Çaresizlik İçinde, Kucağımda Kaldı Kimsesiz Bir Gün Doğumu Her Seferinde,
Fakirligimi pay ediyorum!
Haksızlık etmeden bölüştürüyorum günlere,
Susuzluğum artıyor,
Hasretini kana kana içiyorum,
Ve açlığım sürekli aklımda!
Sevgiye açlığım sevilmeye!..
"Yaşamak Dünyadaki En Nadir Bulunan Şeydir,
Çoğu Kişi Sadece Var Olur" Demiş Oscar Wilde,
Sanırım Var Bile Değildim?
Düşünceler Yumağının İçerisine Sıkışıp Kalmış Bir Birey!
Gece Üstümü Örterken, Ben Sabaha Aşık Olmuştum, Sabahın Bir Tek Benim Olmasını İstemenin Aptalca Olduğunu Bilirdim,
Ama Sabahın Bana Getirmediği Sevgiliye Duyulan Özlemim Bastırırdı Tüm Duygularımı,
Çok Sıkıldım Bu Gün Yine,
Bir Tutam Özledim,
Güldüm,
Aynada Baktım Kendime,
Sonra Farkettim,
Baktığım Adam Hasretlerde,
Dön Dünya, Doğ Güneş O Günüm Gelsin
Sevinç Göz Yaşlarımın Gönlüme Dolduğu Gün
Matemden Elemden Eser Kalmasın
Gerçekle Yalanın Karıştığı Gün
Gurbet Gönlümde Yara Kanı Dinmeyen
Başım ağrıyor,
Mutluluk benimle değil artık,
Tekil Yalnızlığım,
Ömrümün kanayan yarası belki de.
Kalabalıklar içinde doğuşum,
Düşüncelerimiz hiç olmadığı kadar sisli—
Az çok birbirimize benziyoruz,
ama kendimize hep yabancı.
Bir miyiz gerçekten?
Sen, ben ve o!
Kendi karşısında da durabilmeli bazen insan,
Ve Bir Gün Savaşımız Bitecek!
Gülümseyerek Sarılacağım Yalnızlığıma,
Yorgun Bedeniyle Bir Kadın,
Kırlarda Karlar Üzerinde Uyuduğunda,
Sonkez Açacağım Kardelen Olup Umutlarla,
Sarıl Bana, Sarıl İçinde Tıkırdar İken Yüreğin,
Gelmiştik Kitabın Sonuna Son Sayfalarındaki Hüzün Ve Veda Hali Derin Bir Yara Açmıştı Ruhumuzda,
Bir Güz Sessizliği Apansız Sarmışken Benliğimizi Soldu Döküldü Yapraklar, Uykuya Dalmıştı Sincaplar, Beklentilerimiz Bitmiş, Batmıştı Güneşimiz, Karanlığın O Simsiyah Elleri Nasılda Yakalamıştı Bizi!
Tüm Kasvetiyle Kapıya Dayanmadan Önce Kış, Teslim Olmuşlardı Kasaba Halkı Biliyormuşcasına Başlarına Gelecekleri, ÜŞÜYORDU Kimsesiz Evsizler, Bir de Yetimhanedeki Öksüzler, Sıcacıktık Biz, İkimiz,
Ayın Şavkı Vururken Karanlık Sulara, Limanda Yosun Tutmuş Teknesiyle Balıkçı Denize Bırakmak İçin Ağlarını Bilmem Kaçıncıkez Hazırlanıyordu, Hararetli Bir İlişki İnsan Ve Tabiat Ana Arasında Süre Gelen Bir Varoluş Hayatta Kalma Savaşı,
İzlerken Tüm Bu Olup Biteni Duyuldu Ötelerden Bizim İçin Hasretin Ayak Sesleri,
Derin Bir Ahhh Çıktı Canevimizden,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!