Yüreğimden sesler geliyor, kulağımda melodiler
Harfler dökülüyor dilimden rengarenk,biçim biçim
Tercümanım, mütercimim, dört mevsimim
Sen A’dan, Z’ye kadar sayısız cansın
Bayramsın,dilim, sesim, soluğumsun, yaz bunları
Ey yeri göğü aydınlatan güneş!
Seninle tanıdık geceyi-gündüzü
Aydınlığı-karanlığı
Bilemezdik sen olmasaydın sabahın rengini
Nasıl ayırt edebilirdik ki sensiz, sıcağı-soğuğu! ..
Sen bu kadar susmazdın
Bu kadar uzaklarda yankılanmazdı sesin
Ve bu kadar çatılmazdı kaşların sevgilim
En acımasız zamanlarda bile gülümserdi yüzün...
Güneştin güne ışık saçan
Ey şiir,
Biliyorum derdin büyük:
Varlığın, var oluşun
Buz üzerine yazılıp sonra için için eriyişin
İç sesindeki hüznü defalarca haykırışın
Dört harfle yazılsa da adın
Yirmi dokuz harfli bir alfabesin
İlk öğretmenisin hayatın
Ve ilk oyun arkadaşı çocuğun
Bir yaz daha biterken, bir geceyarısı
Karanlık bir eylül düştü ayakucuna
Ne demekti bir ayın yere düşmesi?
Güneşin aklını çelen biri mi vardı?
-Mevsimlerin dilini anlamak çok zor
Sen adını koyamadığım,
sessiz dünyamın sesi,
kurak toprağımın sevdası ve
birleşmez yollarımın köprüsü oldun.
Hasretimin,
sararıp solmuş duygularımın şairi,
Sana öldü diyorlar Ata'm. Sen ölür müsün, koca bir tarihsin
Sen ölürsen, milyonlar ölür kalplerinde seni taşıyan
Ölmedin ki sen, 1881'de doğdun ufkumuza bir güneş gibi
Aydınlattın dünyamızı o mavi bakışlarınla...
Dünya dediğin ne ki, evreni saran kalın bir çember
Denizin kıyısını döven koca bir dalga
Güvertesinde İstanbul'u taşıyan koca bir vapur
Ve yaz gecelerinde dipsiz kuyuya düşen bir mehtap...
Sen öyle misin anne, sen dünya değilsin
Uzansam, dokunsam tenine
Kalbin yerinden çıkacak, umutların çiçek çiçek
Ruhun, ruhuma göç edecek
Korkuyorum ki, varlığın benle ebedileşecek! ..
Bahardan önce yazı öpsem
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!