Rukiye Çelik Şiirleri - Şair Rukiye Çelik

Her mevsimde yüreğimin sesi ve çarpışı aynıdır.
Rukiye Çelik

Uçacakmış gibi kanatlanıyorum her kuşun ardından
Göçe zorlanıyor ruhum, yolunu kaybetmiş karıncalar tarafından
Hiç mi insafın yok ey vakitsiz batan güneş diyorum
Bakarken karıncadaki çabaya...

Taş koyuyor, uçmamı kıskananlar ayağımın ucuna

Devamını Oku
Rukiye Çelik

Ne zaman unutmak istesem seni
Beceriksizliğimin üstüne taş yağar
Zarara uğramış gecelerim gelir aklıma
İsyanım büyür, yaram kabuğunu atar!

Giderim kucak dolusu vedayla

Devamını Oku
Rukiye Çelik

Ey hayat, seni uzaktan sevmek
Sevincini, üzüntünü uzaktan paylaşmak
Yağmurunda ıslanmak, karında buz tutmak
Seni iyi tanımak, doğru anlamak
Kolay değil sensiz yaşamak…

Devamını Oku
Rukiye Çelik



Tıpkı annemin yanık türkülerine benziyorsun
Sana bakarken, ruhumun yorgun günleri mıhlanıyor usuma
Acıyla dağlanıyor beyaz ölüm yüreğimde
Kırmızı karanfiller dökülüyor bütün ölümlerin üstüne

Devamını Oku
Rukiye Çelik

Ne kadar da çok sevinmiştin doğurduğunda beni
Değil mi anacığım?
Bembeyaz kundaklara sardığında
Ne çok düş sığdırmıştın beşiğime...

Beyaz geceleri giyinmiştin, sallarken kucağında ninilerle

Devamını Oku
Rukiye Çelik

Hayat dediğin ne ki! ..
Bir uçurtmanın gökte kaldığı süre
Bir arının, bir çiçeği okşadığı kadar ki zaman
Bir gülmek, bir ağlamak kardeşliğinde
Dört mevsimlik bir hava
Ki en ılıman iklimlerde solunan...

Devamını Oku
Rukiye Çelik

Ömre yüklendi kader, kovanını terk etti arı
Yaprağı tükendi zamanın, takvim üzgün
Hayat yorgun, çabuk geçiyor yıllar sayılı gün...

Çıplaklığına soyundu meyvesiz ağaç
Yanık kokusu sinmişti üstüne

Devamını Oku
Rukiye Çelik

Ben gözlerimle, sözlerimle şehir şehir gezindim
Güneşin unuttuğu sokaklarda defalarca kayboldum
Karanlık tablolar; parlayan ateşler, yanan, yıkılan evler gördüm
Ne geceyi tüketebildim, ne gündüzün acısını dindirebildim
Barut kokulu bu gezegenin içinde şaşkına döndüm!

Devamını Oku
Rukiye Çelik

Gittin! ..
En mahzun halini giyinmiştin giderken
Muhacir bakışların ok gibi saplanmıştı yüreğime
Dur diyemedim!
Aklımın gözü üzerindeydi
Ve ağırlığın kadar yalnızdım

Devamını Oku
Rukiye Çelik


Sen gittin ışıklar söndü, çiçekler boyun büktü
Dünya bana, ben dünyaya yabancılaştım
Yer-gök karanlık, düşlerimin kapısında kilit
Merhametsiz bir rüzgarın elinde duldasız kaldım
Zemheride üşüdüm, yağmurda ıslandım

Devamını Oku