Özlem Çay Şiirleri - Şair Özlem Çay

ufkumu susturuyor devinimde ki
ahenkli salınımlar..
kompleksiz bulutlar geçiyor,
başım bulutlara;
illegal martı sloganlarına umursamadan...
batıya akın var, akın!

bir gün,
mırıldanırken sular ötelerden
ellerimde ölürse şüphe çocukları,
hatalarından aklanırsa masallar
sana seni anlatırım..

salınmış gün!
ketenpereye gelmiş,
arakçıların tırnak ucunda
....çalınmış gün!
afili boylardan
zokaya düşmüş endamlar

balkondan düşen kalemin
ardından düştüm az önce..
dağdı inişi,
kır'dı iklimleri yüzüm.
aklımın çizgilerinden akışı
direnirken içe sızışı,

kırılmanın kalbinden yazdım
oysa ki..
duraklara saten banklar kurduğum
beyaz bir geceydi..
yıldızsızdı gök
asfaltın feri çekik.

işte orada
yakın ama uzak
korkulu kadehlerin kibirli ayakları.
özgür ama tutsak
öksüz bir çığlık hayat,
ruh cebimde eksik kuşlar

uzun yollar yürüdüm,
yürüdüğüm ömrüm kadar uzun..
dakikaları saatlere
zincir zincir çekip iliştırmiş,
basamak olmuşum asırlara.
yılgın merdivenlerin sonları

uzun yollar yürüdüm,
yürüdüğüm ömrüm kadar uzun..
dakikaları saatlere
zincir zincir çekip iliştırmiş,
basamak olmuşum asırlara.
yılgın merdivenlerin sonları

daha uzun susuyorum artık..
güne konuşmalarım azalıyor,
değişmiyor kötü daha kötü
askıda umut arıyor bakışlar.
omzuna dokunuyor sesler,
'fazla mutluluğun var mı?'

saatlerin kadranlarını unut.
düşünme zamansal kavramları,
bölebilir hatta çarpabiliriz ikiyle
yalnız üçe ayrılmasın
ya da eksilmesin bire..
vaktimiz var hala,