Müslüm Bayram Şiirleri - Şair Müslüm Bayram

Sevda nehirisin aşkı bilirsin
Acı poyraz yelin, serindir serin
Tatlı bakışlarla efkar gelirsin
Duygular mezarı derindir derin

Şiir yazmak bahtın şairim diye

Bakışların (k)özü gönlüme düştü
Bedenim dumanı tüter gözlerin
Sabahında tanın şulesi şaştı
Rüzgârı şafağa katar gözlerin.

Ağlayan damlalar yağmurlar seni

Zamanı kim durdurabilir ki
İbretlik imtihanlarından geçmem için
İmtiyazın var mıdır aciz kuluna?
Sabrı ilhamından ey yüce rabbim
Yeter ki kalmayayım geri
Suallerini tek tek...,

Durmaksızın besler oyarız midemizi
Ne açlığında ar, ne de doygunluğunda erdem
Daim secde hali şükürsüz şehvetlerin
Adına işlenir seri cinayetler
Sokağı mahallinde aşk (d)okur.

Hüzün kaplar geceyi meyhanenin şarabı
İçmek istiyor gönlüm günahına batarak
Köleyim zindanında ayağının türabı
Tufanımı yasımı rüzgârına katarak

Susuzluğu çölüne kükreyişi aslanın

Başaklar eğilmiş başını bükmüş
Sararmış yaprağı şiirler yakmış
Al közünü ateş ekmeğe dökmüş
Uçun turnam uçun bizlerden öte.

Ezel bahar idi çiçeği hoştu

Elvedamdır gidiyorum
Düşmesin nem gözünüze
Son vedamı ediyorum
Basmasın gam özünüze

İster sevin ister övün

Tohumlar hasleti hasreti sala
Gecesi yıldızla dolduğu zaman
Arılar bestesi güftesi bala
Çiçekler özünü saldığı zaman

Gönül ateşini yaksın gözlerin

İnsanoğlu söyle halin
Yağmur olsan çamur selin
Kinin beter, öfke kelin
İnsanoğlu Âdemdeniz
Enel haktır diyendeniz.

Freni patlamış zalim dünya da
Serap görmüş gibi sanıp kalasın
Çölüne yazılan ferman künye de
Kral gibi taht’ ta yanıp kalasın

Gonca fidanları tufan mı vurmuş