Sevdiğimin gözleri kahverengi
Kaşları hilal,yanağında ben olmalı.
İllaki saçları kömür,
Birlikteliğimiz öyle üç günlük değil,
Bir ömür olmalı…
Bir şarkı söyle,
Kuşatsın karanlıkları.
Bir şarkı söyle,
İkimizden başka kimse bilmesin.
Öyle bir şarkı ki,
Bir tutam şiir gölgesi düşer
Gökyüzünün mavisinden
Gözlerimin kahverengisine.
Heyecan verir gönlüme
Sonra düşer kalemin ucundan
Bahar-yaz geldi diye böcekler sinekler,
Karıncalar bastı odaları evleri
Etkisiz hale getirmek için
Bu küçük devleri
Konvansiyonel silahlar kullandık,
Yetmedi.
Ayakları oldukça kısadır ve beş parmak,
Dili yapışkan, boyunun iki katı uzun,
Kıskaç olur ayaklar ikiye ayrılarak,
Olduğu yerin rengini alır bukalemun.
Asırlardır peşinden koştuğun gül
Sana yâr olmadı gitti ey bülbül!
Gülün yayından çıkan zehirli ok,
Şakımıyor seherde bülbül,dalında gülün
Seher mahzun ben mahzun,bülbül mahzun,gül mahzun!
Nazlansa da âşıktır sesine gül,bülbülün,
Feryadı kaldı şimdi gülün ve ruhumuzun.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!