Beni hayat yormadı
Kötü insanlar da yormadı;
Beni,sevdiklerim
Ve beni sevdiklerini sandığım
İnsanlar yordu;
Ben, her insanı değil,
Yalnız İyi insanları seviyorum
Hoca,”Bu mevtayı nasıl bilirsiniz?”
Diye sorunca,herkes”iyi biliriiiz”
Dediğinde,İyi olduklarını öğreniyorum.
Ben ölürsem,
Annemin kucağına koyun beni,
Başım yakın olsun ayağına.
Öpeyim doya doya ayağının altını
Ve cennet vacip olsun bana.
Bütün haşmetiyle gelmişti yaz
Bağlara gidip serinleyelim dedik biraz.
Yol uzadıkça uzuyor,
Alnımdan ter siyim siyim sızıyor.
Hava parçalı bulutlu
Allah’ı nasıl seversem
Bayrağımı öyle severim
Bayrağımı nasıl seversem
Vatanımı öyle severim
Vatanımı nasıl seversem
Ben çok yoruldum hayat,
Dostlarım da terk etti bir bir,
Gülümserken yüzüme kabir,
Yemyeşil çimenlerin üstüne
Yüzüstü uzanmak istiyorum.
Mor bulutların üstünde dolaşmak,
Artık ne sevgi ister ne de sevgili,gönül,
Açsın her seher kabrimde nergis veyahut gül.
Ötsün başucumda sabahlara kadar bülbül,
Kabrimde Fatiha okusun kızım Gonca Gül.
Arkamdan bir karlı dağ yıkıldı,
Henüz çocuktum anlayamadım.
Sevgili annen öldü dediler,
Çok küçüktüm,bilemedim annem.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!