Her mevsim bir hastanenin önünde
Bir gül açarmış barışın rengiyle
Donmuş yürekleri her kış gününde
Isıtırmış renginin ahengiyle.
Bir sonbahar günü aman aman
Sıkça haber geliyor öteden.
Alıcı bir kuş gibi bakıyor
Dış kapı aralığından zaman.
Evim sanki bir kapalı kutu
Bazen yüzümü güneşe dönerim,
Gözümü aydınlığa açarım.
Bazen ben de üzülür,ben de sevinirim.
Bazen ben de öfkelenirim;
Ey bilimsiz bilim insanı olan
Bazı tıpçı prof.lar!
Her gün televizyonlara çıkıp
Alanınızda hiçbir şey üretmeyip
Başka ülkelerin tıpçılarını övüp
Hasret kaldık bahara yaza,
Zam gelse bile doğal gaza.
Aya güneşe ve yıldıza,
Bakarak ısınmak bedava.
Dağlar,taşlar,kuşlar;
Caddeler,sokaklar,meydanlar...
Her yer beyaz.
Ellerime kar yağdı,
Ellerim beyaz.
Kim demiş kara kış diye?
Ben barış adamıyım
Önce kendimle barıştım.
Pistin başında bir rakip gördüm.
Gittim onunla yarışmaya
Yine kendimle yarıştım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!