Kasım Kobakçı Şiirleri - Şair Kasım Kobakçı

Kasım Kobakçı

Daha önce bir boğa adamdı,
Kasenin kralı, benim şanslı hayvanım.
Serin topraklarında nefes almak kolaydı.
Güneş koltuk altına oturdu.
Kalıplanmış bir şey yok. Küçük görünmez,
Ayaklarına ve ellerine hizmet ettiler.

Devamını Oku
Kasım Kobakçı

Kenan kuyularında güneş ne arar,
Sendendir yetimliği bu karanlık gölgelerin,
Elinde mızrakla uzanır düşmanın kolu,
Takip eder kontrolden çıkmış merhameti,
Vurulup düştüğünde artık olmayacak o gülümseme.

Devamını Oku
Kasım Kobakçı

Dalaştım zihnin akışıyla!
Kendisiydi galip çıkan,
İrademdi mağlup düşen..
*
Bir araya gelecektik mantıkla,
Yüzüstü bıraktı beni,

Devamını Oku
Kasım Kobakçı

Dalgalanmış
----denizler,
Kararmış
----gökler,
Yağar
----yağmur,

Devamını Oku
Kasım Kobakçı

Dalgalar halinde yansıtılmalı,
En basit sözlerle, en derin duygular,
İnce işlemeli bir kilim dokur gibi,
Güneşli güzel günlere hediye edilmeli,
Bir türkü söyler gibi akıcı ve coşkulu,
Umut ve sevgi üslubuyla yürekten.

Devamını Oku
Kasım Kobakçı

Açtım gözlerimi, sabahın nurunda,
Etrafıma baktım, güllerle bezeli.
Yelkenleri açtım, umutla denize,
Artık bir hayal, geçmişin derdi.
*
Çocuk kahkahası, neşeli sesler,

Devamını Oku
Kasım Kobakçı

Zamanın derinliklerinde, saklı izleri,
Her ruhun üzerinde, farklı şekilleri.
Acının, sevincin, kaybın sembolleri,
Sessiz çığlıklarda, yükselir dinleri.
Taşır alnında, gururla kimisi,
Derinliklerinde saklar, kimisi,

Devamını Oku
Kasım Kobakçı

Fısıldar mevsimler,
----birbiri ardına,
Unutulur sanırım,
----ruhun üzerindeki,
--------o çizgi,
Görülür bedenler,

Devamını Oku
Kasım Kobakçı

Bir bulutun koynundayken, rüyalara ulaşan,
Yeryüzünün hasretiyle, yavaş yavaş dolaşan,
Tek başına yolculukta, menziline yaklaşan,
Küçücük bir zerredir o, enginlere bulaşan.
*
Gök kubbenin yükseğinden, usul usul süzülen,

Devamını Oku
Kasım Kobakçı

Her şeye dokunmasına izin verdiğin,
Alıp götürecekti bir parçasını daha koparıp,
Aşınmış gömleğindeki güveler.

Kirpiklerinin telleri silindi,
Her gördüğün rüyadan,

Devamını Oku