Kenarımızdan sarkıyor dünya,
bir ucunda ellerimiz,
diğeri uçurumun boşluğunda
kalbimiz.
. . .
bir tel çatladı aynada
çocukluğum yankısını sarmaladı
yanaklarımın loş ısısında
yağmur iner
tenimde titreşir
her damla bir kapı aralar
içimde uyuyan gölgeleri uyandırır
her damla,
Son soluğunu verirken,
hangi kelimeyi yutkundun?
Hangi cümle dizildi boğazına,
ama demir gibi sustu dilinde?
Avuçların hâlâ sıcaktı,
Bir gövde, kendi sesine sığınmış
duvarların bile unuttuğu bir odada,
zamanla cilalanmış bir suskunluk,
damla damla içe, bir ağırlık gibi, çöker.
Avuçlarında büyüyen kayın,
Makinenin koynuna düştü
etiketiyle birlikte.
İlk su döngüsünde biraz dağıldı,
ikinci yumuşatıcıda
biraz sustu




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!