Zahiri tatsan da yetimdir mana
Uğraşır durursun yıllar boyunca
Gece ne gündüz ne sorar durursun
Adem ne, insan ne arar durursun
Sevgiden aşkdan uzaksa gönüller
Muamma görünen! Çakma bulursun
Güneşten geceler yol verse birgün
Bülbulün figanı başlar al' a
Geceden kalandır gündüze referans
Bülbülün nağmesi dervişe sermaye.
Sanma ki aşk bedelsiz cana
Aşk bardağına konarken bir gün
Kırıksız sağlam çatlaksız bir cana
Samimiyet doğurtur sabahtan tana
Oynama balık yanarsın sonra!
Oltaya gelen dervişden bir balık
Riyasız, sevgiyle kanıyor bir çalık
Kaynayan yağdır pişiren onu
Atılan taşı gül eder meğer
Sevdiği istemez bölüşmek asla
Sevginin kitabı bölüşmez zaten
Özünde mıknatıs, şirketsiz rana.
Yalnızlık ateşi sevgiden yana
Hamlıktan pişen, pişerken olana
Gökteki yıldızdan seslenen bülbül:
'Aynada gördüm aynada kendimi
Aynada gördüm dervişden rengimi'.
Kayıt Tarihi : 22.12.2024 14:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sonsuz saygılarımla
Yani kötü olan şeyleri bilirdim de kötü insan ne bilmezdim.
İyi insan aklına hiç kötülük gelmeyen, saf insan değildir.
İyi insan her şeyin farkında olup iyi olmayı tercih eden insandır.
Kötü olmak zor sanırdım, vicdan denen bir şey var kimse kötü olamaz sanırdım.
Şimdiyse gördüğüm onca kötülükten sonra içimde kalan son insan yanımla iyi kalabilmek için savaş veriyorum.
Yüreğinize sağlık
En derin sevgi muhabbetle ve selamlarımla
En kalbî selam, sevgi ve saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (12)