Kaç diken tutmuş yorulan ayağı
Uğraşsan çıkmaz kanarken şakağı
Puşttan konuşan kahreden kırağı
Uyanık ol sen radar kurmuş ağı.
Namerdin merde borcudur uzanan
Aşkını taşıyan rüzgarın sandı
Gamına bulanan körpe bir candı
Aklımı başımdan aldın sen dilber
Yıkılan virane bendeki andı. .
Bedende tenindi görünen bana
Sarımsaktan kokular
Kalbimi inletirken
Aynasından gözüken kaç kişi kaldı acaba?
Fesat hayat, mezat hayat
Olma sen!
Dik dur sakın eğilme.
Arar bağrım gülden özü
Maya tutan haktan sözü
Nazarsızdan kerem gözü
Yangınında aşktan közü.
Ateşin külünü bülbülde ara
Gülşenden bahçesi kanayan yara
Onurlu duruşlar olmasın kara
Kalbimi ustası, kimsesi sara.
Nefessiz adımlar bırakır dara
Kalbim arar, durmaz sorar
Aşk mevsimi nerde kaldın
Gonca güller açtı burda
Hasret eken sinen kaldı.
Gecelere seni sordum
Yürürken adım adım
Gül yolunda dikenler
Alı sevmek kolay mı
Kanatıyor elini.
Gönül diyarımda
İsyankar gönlüme uzat ellerin,
Ateşin ısıtsın, gözlerim kurur,
Kaybolan yıllara atsan kementin,
Hüznümün bahçesi bülbüle durur...
Kaç bahar geçmişti sensizlik bir kış,
Gecenin sırtında oturan kambur
Bizansı çeviren karanlık bir sur
Şafaktır söktüren aşk ile sen vur
Aydınlık koşturan ışıktan bir nur.
Çölünde matemin çıkmıyor karan
Gönül sayfasında ararım diye
Mazinin yaprağı ismine hece
Vefasız çıkmıştın unuttun niye
Anılar canlandı, hüznüme gece.
Hatırla sevgili, hatırla beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!