Uzaklardan geliyorum
Nasıl bir sessizlik nasıl bir tarifsizlik
İçimde ayaz vurmuş güneşsizlik
Şiirlere bölünüyorum
Şiirler dökülüyor sensizliğin içine
Okursun bir şiiri
Yüreğe düşen bir damla
Sıcaklığı vurgun
Soğukluğu durgun
Ne dile gelir
Ne içeriği
Geçen zamandı yâda geçmeyen
Biraz burukça çokça hüzün kokan
Adını sessizlik koyduğumuz
Çok sesli insan kalabalıklarının içinde
Yitip gitmişliğiyle…
Anlamını yükleyemedim
Yükleyemediğimden anlamını söyleyemedim
Söylenmezliğinde kaldı anlamsızlığı
Bir kuş pencereye tünemiş
Cıvıl cıvıl şakıyor
Uzansam tutacağım
Tutmazsam kaçıracağım
Göğsümün orta yerine çöreklenen sızı
Ya bırak git yâda ne olduğunu söyle
Yorgunum, bulmaca çözemem
Ya git ya çözül...
Sen istemezsin öyle olmasını
Sadece izleyip yaşarsın
Bittiğinde anlarsın
Senden götürdükleriyle kaldığında
Hep sen diyorum.
Biliyorum.
Hep sen dedikçe, senler bitmek bilmiyor.
Bitmedikçe yeni senler kendini yeniden doğuruyor.
Aslında bu senin suçun değil.
Seni yazanın hiç değil.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!