Seni kimsesiz gecelere uğurladım…
Bir damla gözyaşına tahammülü kalmayan şiirler ağladı…
Ağladık satır aralarında sevgili…
Öldü dedim. Öldü… Duyuramadım sesimi kâğıda kaleme…
Yazdıkça yazdı seni olmazlarında…
Ne zaman aklıma düşsen, yeni bir sayfa açıyorum. Belki diyorum sana dair yazdıklarımı okursun diyerekten... Seni yazıyorum hiç usanmadan ve en çokta F5 tuşunu seviyorum. Her sayfa yenilemesine senin gelebilme ihtimalini ekliyorum. Şiir bitiyor ve yoksun. Yeni bir sayfada buluşuruz ümidiyle, çarpıya basıyorum.
Öyle kızgın, öyle durgun...
Severken seni...
Bırak aşk serüvenini şiirlere
Yazılmışlığıyla kalsın
Sen kendinle kal
Şiirler kâğıtlara dökülsün
Geceler türküsünü söylerken
Biz olan ne varsa içinde
1-
Bugün öldüm bir şiirin içinde
Ne varsa bugünün içine gömülü
Yarına gözlerinle dirileceğim
Dünü hiç hatırlamadan koşacağım
Belki bir nehir kenarında oturup
11-
Ve yine gel
Gittiğin yerler akıp gitsin ayaklarının altından
Zaman eriyip gitsin artık
Seni bekleyene gel
Gidişler vesilesi olsun gelişlerin
Şimdi diyorsun ki
Git!
Sadece git…
Ve geriye bir bulut kalsın gözlerinden…
Ve gözler kalbin aynası derlerdi. Yalanmış…
İlla yazacağım seni
Kelimeleri esaretinden kurtarıp
Okunacaklar listesine eklenirken
Gözlerinden dökülenlerle
Süsleyeceksin en olmazın olunası yanını
Dokunma izi kalır
Silinmişken dünler
Ört gitsin üzerini yarınların
Bizden uzak duran gize sür
Gün doğsun yeniliğe ellerin
Yorgun sabahın içinde buldum kendimi
Bulanık, tadı tuzu olmayan bir sabahtı
Küflenmiş peynir tadı damağıma yapışık
Aynaya bakmıştım hatırlıyorum
Ben değildim iyi biliyorum
Yılgın, bezgin, yabancı, geçmişten kalma
Bir bütünün içinden açılan
Farklı iki dünyanın kapısı
Sen yorgun düşlerinle
Kilitli düşüncelerin çilingiri
Sonrasına dokunan ellerinle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!