Alper Eğrikar Şiirleri - Şair Alper Eğrikar

görüyorum; bir şeyler normalleşiyor.
ölümün bile kırk bin hali yok artık.

Aman
diye başlayan cümleler
Akademik kaygı
Ekonomik özgürlüğün düşmanıdır
ve hep hikaye
onlar bunlar değil kız üzere

güneşin tüm bulunmuş çocuklarına...

emin ol, karanlığı söndüren bir mum vardır,
o mumu tutan eller annene babana rahmet,
ölüm kefen gibi beyaz, yağmur değil kardır,
şimdilik yağmur yağsın, kar içinse sabret.

anne
çekiyor işini dünyanın
çorak topraklarımda geziyor
ve rüyanın
en güzel anında uyanıyor
uzun çocuklarının

Devrişlik ne nigardır ne yadigar,
Aşık aşkı içün canın vermeli,
Etsen ne gerek harami ahuzar,
Aşık aşkı içün canın vermeli.

Marifet kande değil kalpte,

Sen gidiyorsun!
Benim içime Akif doğuyor,
Asım'ı dışarı çağırıyorum!

alper fehmi

Aşk-ı Muhammed,
Gönlümüz iman.
Gel sen de et,
Aşkımız ilan.

Allah Ya Allah

Aşkın kalbimi parça pinçik ediyor...
Düşünüyorum düşünmeyi düşünmeyi
Seni düşününce tarih seksenler oluyor,
Ben dizinin dibinde..
İnsan görmediği birini özler mi hiç?
Öyle bir aşk işte efendiciğim.

'a sözler;

Dünya bazen güzel oluyor,
Bakarken kafanı çevirmediğin iki saniye.

Hani yolda giderken yazıları okursun ya,

avizelerime bakmak için de gelir misin?
halimin derbeder olduğu aşikar,
hediye falan istemez, senin gözlerin,
gözlerin var..
sandalyemi tutacak bir çift ele de ihtiyacım,
yalnızlık zor, ışığı bile kapatamıyorum.