Alper Eğrikar Şiirleri - Şair Alper Eğrikar

Her tarafım seninle çevrili,
Aramızda beş-altı adım olsa ne yazar?

Bak güzelim,
Biz seninle aynı yerin farklı bölümlerindeniz
İster buna dünya de, ister il, ister ilçe

bir mum
güzelliğinin arkasında sakladığın
pis huylar
üzülüyorum böyle olmana
böyle olmasına
okulun bahçesinde

Dervişleri derviş eyleyen Allah
Ne parada ne pulda gözüm
Aşkın ile yandır beni Ya Rabb
Neticede sensin özüm

Hatırlıyor musun Leyla? Biz yürüdük seninle.

O günün evveli hiçbir anlamı yoktu çıkışların.
Seni görmenin verdiği azıcık sevinçle eve dönerdim.
Sırtımda kitap dolu, aslı aşkların dolu olduğu çantamla.
Seninle konuşamamanın verdiği buruklukla eve dönerdim.

KARINCAYI EZMEK

Ben insanım,
''Karıncayı dahi...'' diye başlarım söze.
Yalanlarım meşhurdur benim.
Aşağılamakta birinciyim.

Bilmediğin şeyler var.
İçimde savaşlar çevirdim, yanımdaydın.
Hayret! Yanımdaydın.
Namlusuz bir silah kuşanmıştın.
Mermin de yoktu.
Uzun uzun bakıyordun düşmana.

Bizi sınırlarla dört duvar çevirdiler,
İnsan aklının hür zihni, köşeye sıkıştı.
Etrafta, bekçiler, öğretmenler, liderler.
Hepsi bir arada, mecbur sesimiz kısıldı.

dünya alçaldıkça alçalıyor
sanki yerçekimi insanın onurunu çekiyor kendine
belki şerefini haysiyetini namusunu
ben namus bekçisi falan değilim
ben bir şeyin bekçisi bile değilim
siz nefsinizin emrettiği gibi alırsınız soluğu

Bir ağacın ömrünün, son yıllarındaki gibi kaskatı duvara yaslanırken.
Tam karşında, kapı aralığından bir çocuk bakakalır sana.
Hele ayağını öbür ayağının üstüne attın mı,
Çocuk bakmaya doyamaz, hatta saçları beyazlar aşkından ama sen ona anlatma.
Yanakları kızarıp utanır, mahçup olur gözlerine bakamaz bir daha.
Hem elinde bakmaktan başka bir çaresi kalmamışken,

Derdine ortak hiçdir
Düşmene gülen çokdur
Allah'dan başka dost
Şeytandan başka düşman yokdur

Derviş Alper düzel