Gerçek hep mi kötüdür?
Evler arabalar ve gerçeküstü ben.
Kötümserler ölürken yağan yağmurda
Benim fotoğrafım yayılacak gülerken.
Ölümden korkmazam be hey yarenler.
Ölüm bir flaştır fotoğrafı öbür tarafta görünen.
Gidiyorum.
Bu sefer elimi ayağımı çekiyorum dünyadan.
Sana bir elveda.
Yine de medet umuyor insan,
Karşına çıkınca, ama öyle bakma.
Dönesim geliyor.
gitmek budur
yani seni görmeyecesine sevmek.
az zaman, kambur kalan arkadaşım
kalbuz zaman, sensiz kalan ben.
denize düşmeye ramak kalmışken
tutunduğum toprağa saplı dal.
Mestu her an aşk ile pişer,
Münkirden elin çeker.
Gece Aşki'yi görürse eğer,
Gönlü huzr-u aşk'a erer.
mehtap
seni sevmenin
yıllardır azalmaması tesadüf
değildir
hayat öyle bir şey ki
beklemediğin anda beklemediğin yerden
ey sen,
bu trenlerin peşinde koşan,
nereye gideceğini bilmeyen kız.
en mühim şeydir,
kafanı çevirip gözaltlarınla bana bakman.
günahım az kalsın boyumu geçiyordu,
özrüm kabahatimden büyük oluyor her geçen gün.
sanki ben değil bu işi şeytanın ta kendisi yapıyordu,
dinlerken öğrendim günah imiş bu sözüm.
Bu dünyaya kandım
Nefsime uyup aldandım
Böyle gider sandım
Günahlarımı affet Allahım
Bu dünyaya gelen zare
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!