Farkında değildim ben, ne baharın ne yazın.
Ömrüme ömür katan cananımdı gözlerin,
Yollarına düşsem de bıraktığın her izin.
Ömrümün baharında son anımdı gözlerin…
Gönlümde yalnızlığım, peşimde hırçın bahar.
Geçerken gözlerimden, ağır ağır izlerin,
Anlarım efkarını seni gören gözlerin.
Sen söylenmemiş cümlem, hep içimde kalansın.
Korkarım duymasınlar, seni sende gizlerim…
Umudum dile düşer, başlar sorgu ve sual.
Yüreğimin hep aynı köşesinde durursun.
Ne bir adım atarsın aşka doğru,
Nede yüzünü dönüp gidersin hayatımdan.
Beni sana alıştırdığın o günden bu güne.
Ömrüm hiçbir tiryakiliği kabul etmiyor yerine.
Yüreğimin hep aynı köşesinde durur gözlerin.
Hangi aynaya baksam gözlerin baktı bana,
Hasrete esir düştüm gülmek yasaktı bana…
Gün oldu avunmanın attığı yerde kaldım.
Gün oldu geceleri sensiz koynuma aldım…
Zevâl…
Her gece yüreğimde tomurcuklar büyütüp.
Her sabah umuduma cansuyunu dökerim.
Aşk zikrini ruhumun tezgahında dokutup.
Bir sabır dergâhının eşiğine çökerim.
Rüzgârın dağıttığı simsiyah saçlarına,
Sonbaharın kokusu sinmiş yine bu akşam.
Yıldızlara bir gül de gitmesin güçlerine,
Hepsi bir bir yüzüne inmiş yine bu akşam…
Zaman; mağrur sultanı kurumuş dehlizlerin.
Sır deyip attılar seni ömrüme,
Kârine istedim, sükût dediler.
Yirmidokuz harfi verdim emrine,
Boyun bük sessizce, unut dediler.
Tahayyül şehrinde filizlendi gül.
Bir çehre düşünüp günler boyunca,
Hani her hayali ona bağlarız.
Gözün gördüğünü gönül duyunca,
Her şeyi mutlu bir sona bağlarız…
İsteriz o varken akmasın zaman,
Bilmezdim; yüreğinin şehrinde nasıldı aşk,
Bilmezdin; yüreğimde bitmez bir fasıldı aşk…
İki büklüm çıkarken aklımdan hayallerin,
Bu yaralı ruhumun boynuna asıldı aşk…
Yâr, adına mühürlü yüreğimde ne varsa,
Ey hasret! ne vardı kalacak bende,
Gitseydin onunla birlikte sende…
Ne istedin bilmem hayallerimden,
Zevk aldın derdimden, melâllerimden.
Sana gündüz gelen leyâllerimden,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!