Bir ağaç olsaydım bu şehirde,
Köklerimi uzatsaydım senin yaşadığın yere.
Bir bardak su dökseydin, bir damla aşk yerine…
Bir ağaç olsaydım senin bahçende,
Dallarım en güzel çiçekleri verseydi sana.
Bir Ölümün Peşinde Koşmak…
Yarı baygın bir umut yeşeriyor gözlerimde.
Herkes bir hayatın peşinden koşarken,
Ben kendi ölümümün peşinde koşuyorum.
Seni senin uğruna terk ettiğim günden bu güne.
Seher vakti düşüyor kalbime intizarın.
Tükenirken zamanım, bıraktığın yerdeyim.
Gözlerimden yüzüme düşer de ahûzarım.
Avuçlarımda hüzün, bir ince kederdeyim…
İçimde yankılanır hüznü siyah gecenin.
Yeniden başladım okumaya, kahır yüklü hikayemizi,
Noktalarını hep sen koydun bu hikayenin,
Benimse virgüllerim bile olmadı,
Yarım nefes dinlenmek için.
Hayat hep hüzünleri mi? yoğuruyor avuçlarında,
Hep benim sırtımdan mı? geçiyor ayrılıklar.
Sensiz hayal ufkunda bir divanedir gönül.
Dolaşır hazan vurmuş bahçelerde başıboş.
Her nefeste intizar çekerken derûnuma,
Ömrüm melâl deminin meyhanesinde sarhoş…
Bak, bülbülü bekleyen gülünde boynu bükük.
Her gece bir kederle boğuşuyor yüreğim.
Gittiğin günden bu yana,
Bir yalana inandırıyorum gönlümü,
Umut diyorlar adına…
Teselli aramaktan korkuyorum,
Kırılan kadehlerinde bu aşkın.
Ben dolu bir rüyanın sabahına uyanıp,
Kanayan feryadımı bulutlardan duy gülüm.
Titreyen her nağmeyi benden bir nevâ sanıp,
Sükûtu yalnızlığın eşiğine koy gülüm…
Unuttuğun her anın ötesinde ben varken,
Sitem…
Her gece uykunu bir kâbus böler.
Sararmış yüzümü görürsün gülüm.
Ömrün kalem kırar yalnızlık güler.
Hüznün darağacına yürürsün gülüm…
Gittin ya; ardın sıra boyun büktü karanfil,
Senden kalan son bahar şimdi yorgun ve sefil…
Her gece hayaline aldanırken şu ruhum,
Ümide esir düştü, paramparça güruhum…
Sen tanıklık ettin, acılarımın başlangıcına.
Her gideni seninle uğurladım bu şehirden.
Her gidenle sana nefretler kusan ben.
Her gelenle teşekkürler ediyordum sana.
Seninle anladım dakikaların kıymetini bir ömürde.
Sen tanıklık ettin, sebebi hüzünden,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!