Yavuz Doğan Şiirleri - Şair Yavuz Doğan

İsmini zikrederken hıçkırdığım cananım
Uğruna kim bilir kaç kalp kırdığım cananım.

Kaçıncı yangındır bu, sön dedikçe yaktığın
Kaçıncı sitemdir bu cevapsız bıraktığın?

II.) - Kuşku -


İki yol var, biri çıkmaz; diğeri acizliğim
Adım atsam dönüşüm yok, yüreğim çok üşüyor.
İki yol var, biri mutlak; değeri acizliğim

- Kızıma isim oldu gittiğin ayın ismi… -


Haydi git kardelenim, bekletme baharları
Gecikmiş bir yaz için tek çare ölüm artık.
Haydi git, hatırlatma ansız intiharları

- Bitmeyecek, bitmiyor…-



Ey sevgili! Gördüğüm tüm rüyaları hayır
Sandığım günden beri ilk defa yazıyorum.

- Hem kirpikleri siyah, hem ölüm yitti artık
Hem öldü GECEM GÖZLÜM, hem gecem bitti artık -



Yağmurlu bir gecenin karanlığına sinmiş

“ Muhatabı kendini bilir! ”

Be hey kendini bilmez beni bana sorduysan
Adım “insan-ı kâmil” soyadım “Haydar” benim.
Hep susuyorum diye bunca cümle kurduysan
Sustuğum bildiğimin yarısı kadar benim.

- Nur içinde yat baba... -



Hani bir Kasım günü
'Baba gitme' diyerek

- Seni senden uzakta nasıl özlediğimi
Söylemeye gelmiştim ve şimdi gidiyorum…-


Gözlerinden efkârı okumak için değil
Kirpiklerine aşkı yazmak için gelmiştim.

- Cebinden düşürdüğü bozuk parayı ararken cüzdanını kaybeden ve “Canım Sağolsun” diyebilen bir kalabalığın uzaktan görünen yüzüdür… -



Bizi böyle bilirler…

- Kim bilir hangi aşka ağlıyorken gökyüzü
Islanacak oluşu, yalnızca onun suçu… -



Sormayın sakın bana; hangi düşle uyanıp