Yavuz Doğan Şiirleri - Şair Yavuz Doğan

- Tek kurşun dolusu silahı aşka
Sıkışın süslüyor gecemi hâlâ… -


Nazlı yâr, giderken sönmüş külleri
Yakışın süslüyor gecemi hâlâ.

Kolları arkasından bağlı bir gömlek gibi
Yapıştı üzerime gitmiyor kaldı sevdan.
Oysa hiç yıldız yokken tutulmuş dilek gibi
Sonu yoktu hayaldi,düştü; masaldı sevdan.

Ellerin çeyizime işlenmiş nakışımdı

Yorulmuş düşlerini hayali payidara
Versen kimin umrunda? Vazgeçtim artık senden.
Sevda denilen suçu vuslat denilen dara
Gersen kimin umrunda? Vazgeçtim artık senden

Gözlerim hayalini paylaşırken odamla

- Saatleri meçhule, takvimi bilinmeze
Ufku fecrin aksine döndürür an dediğin.-



Belki en umarsızın belki en umutsuzun

Gözlerim yağmura teslim olmadan
Çekildi denizin suyu bu gece.
Hayaller isminle hayat bulmadan
Değişti düşlerin huyu bu gece.

Sevdaya yurt olmuş susuz çöllerin

II.)


“ Muhatabı bizzat kendisidir..”

- Unuttun mu gerçekten? -


Yorulmuş yüreğini ardında sürüdüğün
Hasret haritasında gezdiğin kadarım ben.
Işığın kaybolduğu tarafta yürüdüğün

Madem güneş ufukta ansızın sönecekti
Göller neden kurudu? Sen kimin Leyla’sısın?
Madem Kays, sevda için Mecnun’a dönecekti
Çöller neden kurudu? Sen kimin Leyla’sısın?

Açarken bütün güller bülbüle nazar ile

Güneşten koptuğuna binlerce kere pişman
Göklerin kuytusunda
Suskun bir yıldız ölür.
Belki sevgiye küsmüş belki hasrete düşman
Yüreği ellerinde
Muratsız bir kız ölür.

- Hayat -

' Çemberin yarıçapı, hayatın merkezidir.'

Yorgun ütopyaların kulakları sağırken
Mülteci bir seferden