Yavuz Doğan Şiirleri - Şair Yavuz Doğan

Sırılsıklam ıslanmış bir halde geldin ama
Gözlerimdeki yağmur dinerken neredeydin?
Adressiz bir düş gibi girdin ama rüyama
Aşkın sırça köşkünden inerken neredeydin?

Belli ki yorgun düştü kaybolmuş insanlığın

(Bahçeme hoş geldiniz...)


-Ya sırça değildi köşk ya da günahkârdı cam. -

(Şiiri uzun tuttuğum için sizden, kısa tuttuğum için Ece’mden özür diliyorum….)


”Yatağımız olacak, hafif kokuyla dolu / Divanımız olacak, bir mezar gibi derin.Bizim için açılmış en güzel iklimlerin / O garip çiçekleri süsleyecek konsolu... /

Charles Baudelaire”

Az önce başladı isminle karışık yağmur..



Az ışıklandırılmış sokaklardan taşıp, az sevilmiş yüreğimin penceresi olan gözlerimde birikti sonra.

- Ötesini görmeye, ne göz yeter; ne yürek. -

Kaldırıp ellerimi aşk diye yakarışım
İsmini bedduayla anmanın ötesiymiş.
Ettiğim her yeminden sana pay çıkarışım
Dumansız bir alevle yanmanın ötesiymiş.

- Ağabeyime -


Geldim işte
Yeniden,
Ve hiç bıkmadan senden.

I.)


`` Cevap hakkı saklıdır yorumlanmış düşlerin.``

renksiz bir çerçevenin

- Sus artık, üşüyorum… -


Sen

Olmazı olur kılan bir gidişin ardından

'Mektup No:1 - Dostlarıma...'


- Öyle bir han ki dünya; yolcusu var, yolu yok
Öyle bir mektup ki bu; adresi var, pulu yok! -

“Mektup No: 3 – Sadece O’na…”


- Sana bu satırları ne diye yazdığımı
Ben bile bilmiyorken, hükmü mahşere kalsın… -