Yavuz Doğan Şiirleri - Şair Yavuz Doğan

Düşlerim kadar gerçek
Aşklarım kadar yalan,
Gözlerime sığınmış
Gölgeler kadar meçhul
Bir düştü gördüklerim.
Ellerim kadar soğuk

Ahûzar etme gönül, hem yarın biter hem dün
Hem ansız gülüş biter, hem de zamansız hüzün.

Yar gider sevda biter, mızrap susar tel biter
Yaz gelir bahar biter, yağmur durur sel biter.

Ellerim kadeh tutar ellerinin yerine
Bir daha güler miyim? Gülmem! Yeminim olsun.
Gözlerim hasret bekler yollarının yerine
Dönmezsen gelir miyim? Gelmem! Yeminim olsun.

Dualar ede ede gezerken her karışı

'' Nadan ile sohbet etmek zordur bilene,
Çünkü nadan, ne gelirse söyler diline.''


Dinle gafil, bu yolun gittiği en son cenah
Semahın gökyüzünü sarışıdır sadece.

“- Dil üzmezim tek hece var ismimde
Barınağım gönül denen yer benim. –“ Cemal Safi



Hangi yol bir gölgenin hüznünü taşıyorsa

- En gerçeği nefes kadar peşindeyken bir vuslatın
Yeryüzüne sultan olsan, neye yarar saltanatın? -


Vakit tamam, durdu takvim; saat gecenin yarısı
Zifir olmuş gökyüzünün aşağısı, yukarısı.

- Bir ondörtlü namlusu dayar gibi alnıma...-



Git artık efkârımı kirpiğimde bırakıp
Gözlerimden boşalıp avuçlarıma akıp.

- Bana öyle bakma yar, ben değilim ki giden… -


Hangi sözcük anlatır gittiğin en son günü?
Ardından şarkıların yorgun sesi göç etti.
Hangi “EVET” bu kadar mecbur kılar sürgünü?

- Aynanın sisi üzre yazıldı tutanaklar…-


ve denilen odur ki,
şairler öldüğünde
çöllere yağmur yağar;

- Sürgündür bu kentin soy ismi artık.. -


derler ki,
mutsuz aşklar kentinin
en işlek caddesinde;