Yavuz Doğan Şiirleri - Şair Yavuz Doğan

- Filistin kan içinde, içim yanıyor anne... -




Yazmıyor parmaklarım tutuldu kâğıt kalem

Kimseler sormadı halin ne diye
Eller mi vefasız ben mi geç kaldım?
Bir yangın kalırken aşka hediye
Küller mi vefasız ben mi geç kaldım?

İçimde sönmeyen bir ateş yanar

- Dostum kalmamış beyim.-

Kararmış bir kandili alıp avuçlarına
Yıldızların nurunu üzenin düşmanıyım.
Gecenin gizlediği simsiyah suçlarına
Sabahı ortak eden düzenin düşmanıyım.

“ Aklım karıştı yine “


- Onlar ki bir bebeğin gülüşünden korkarken
Umudun ölüşünden hiç korkmadılar beyim. -

-… Kan tutar düşlerimi, ama kan içindeyim… -




Ey sevgili, ne diye soruyorsun halimi

Ellerimi semaya açıp haykırdım Ya Rab
Ya bir deniz emreyle ya akacak göl göster.
Gölgemin takibinden kaçıp haykırdım Ya Rab
Ya girecek bir kapı ya çıkacak yol göster.
Parmaklarım titriyor bu ne heyecan Ya Rab
Gözlerimin içinde cam kırığı umutlar.

Ey yar! Nasıl unuttun? Hatırla, sözlerimin
Hükmü geceden bile sönüktü sen giderken.
Yıldızları görmeye alışmış gözlerimin
Bakışları toprağa dönüktü sen giderken.

______Hiç unutmam, o gece hüznün yağmuru bile

Sırrınla süslediğin perdeyi aralayıp
Gözlerine son defa bakmaya yemin ettim.
Aldığın her nefesi ömrüme küfür sayıp
Var olduğun her yeri yakmaya yemin ettim.

Kararmış gökyüzüme küskün bir ay doğarken

- Keşkeler özlemlerin yorgun bileşkesiyken,
Her gidiş bir dönüşün gecikmiş keşkesidir.-


Gidişin yakamozu terk eylemiş bir nehir
Gidişin yangınlara teslim olmuş bir şehir.

I.) - Gerekçe -


Hangi sırra nail olsa gözlerim bir an ile
Baktığım her gölge gerçek, duyduğum inkâr olur.
Hangi ömre sürgün olsa dizlerim bin can ile