Yavuz Doğan Şiirleri - Şair Yavuz Doğan

Unutsaydım gerçeğin çölle eş olduğunu
Mecnun'un mirasçısı sanılan olmaz mıydım?
Unutsaydım hasretin bir kalleş olduğunu
Düşleri hayra yorup yanılan olmaz mıydım?

Unutsaydım turnanın toprakla semahını

Unutulan, güneşin nasıl doğduğundan çok
Karanlığın bağrına ne zaman battığıdır.
Unutulan, rahmetin nasıl yağdığından çok
Hangi suskun denizde sessizce yattığıdır.

Unutulan, riyanın girip aşk kisvesine

- Bu bir evlenme teklifidir -

Hercai bir çiçektim gül doluyken her taraf
Soldum işte sayende, artık evlenelim mi?
İster teklif kabul et ister zor bir itiraf
Doldum işte sayende, artık evlenelim mi?

- Uykusuz kalacak karanlık yine… -



Kim bilir kaçıncı iç çekişim bu
Kalmamış âşığın dostu demek ki.

“- Boşa değil bu şehiri habersizce terk edişim
Ayrılık denen zehiri yüreğime zerk edişim - ”


Elveda yüreğimin erken sönen yıldızı
Günahımın vebâli ömrümün öksüz kızı.

- Bu yüzden Mecnun'dur Kays -

Takvim yapraklarının buyruğuna darılıp
Geçmişi yok sayarak ahiri sormaktır aşk.
Sürgün olmuş şeytanın kuyruğuna sarılıp
Gerçeğin gölgesine zahiri sormaktır aşk.

- Ben insanım, yine geldim; yine giderim elbette
Şimdilik bir garip ozan, bir “Yavuz Doğan” dediler… -



Başı bozuk kâinatın “Dünya” denen yapısında

Toz pembe düşlerimi tıkıp aşk mahzenine
Deva arattığını hiç unutmayacağım.
Haram dokunuşları helal kılıp tenine
Günahı tattığını hiç unutmayacağım.

Ayrılık bahçesinden solmuş güller dererek

Islandım Yine

- Sen de Islanmalısın! -

“Kirletilmiş düşlere ismimi veren kadın
Şeytanın iç çekişi diye anılsın adın! ”

Kısım 1 - Sisyphos’un Güncesi



- Kırın hükme kırılacak kalemi geç olmadan
Ve intihar süsü verin, şiir öksüz kalmasın… -