Yavuz Doğan Şiirleri - Şair Yavuz Doğan

- Hipotez -


Korkma,
korktuğun her şey
bir solukluk ömürde,

- En sonunda benden de bıkılacak…Kim bilir? -


Neresinden başlasam derdimi anlatmaya
En çaresiz yanından bakılacak…Kim bilir?
Geceye umut deyip meyil etsem yatmaya

- Neresinden başlasam, karanlığa uzanan
Sahipsiz bir mektubun tek tutanağıdır bu… -


IV.)

- Giriş -

Soğuk bir koridorun orta yerinde,
Gölgesinden korkacak kadar aciz;
Ve ismiyle övünecek kadar vakur
Çakmağı çakar almaz;

Hoşgeldin sözcüğüne anlam veren can oğul
Yorulmuş bir geceye can veren Berşan oğul.

Öyle bir geliş ki bu bambaşka doğdu güneş
Karanlık hicap duydu geceyi boğdu güneş.

Hangi sözle başlanır Ece’yi anlatmaya
Yıldızı hiç sönmemiş geceyi anlatmaya?

Ne yazsam eksik kalır sözcük neyi anlatsın
Sen ilkbahar soluklum sen özlenen muratsın.

- Gelemezsem hesap sor, kefilim belli benim..-


Gittiğin günde kalmış yelkovanlara inat
Her saat başı aşkı anarak bekle beni.
Yıldızların altında üşürken tüm kâinat

- Sen hiç bilmesen bile… -


Öyle çok kırıldım ki habersiz gidişine
Döktüğün gözyaşını kan diye bekler oldum.
Umudunu takarak yıldızların peşine

Bir kabir duvarının altında kalmış canın
Toprağında yastıktım, itiraf ediyorum.
Aşkı azık eylemiş günah dolu şeytanın
Ekmeğine katıktım, itiraf ediyorum.

Rehnedilmiş aşkların hapsolduğu kafeste

farkındayım,
____çoktandır;
______hiç yazmıyorum sana.
________çünkü senin ardından
__________yazılacak ne varsa
____________taşındı kağıdımdan.