Yavuz Doğan Şiirleri - Şair Yavuz Doğan

“ Bekleniyorsun”



- Az kaldı “Irmak” kızım… -

Hayır ağlamıyorum.

Belki yağmur yağacak,
Belki bir çiy damlası
Kaybetti adresini.
İsminin terk ettiği

'- İkinci el aşkından ne kaldıysa al geri
Çünkü senin ardından 'aşk' taşındı içeri. -'


Tam unuttum demişken ne zaman gittiğini
Unutmuşken hasretin aşkı erittiğini

- Elveda iki gözüm, elveda; gidiyorum...-


İşlediğin günahı ismimle kutsayarak
''Yelkovanlar göçmeden, unutamaz'' desen de
Unuttuğum ne varsa birer birer sayarak

Faili belli
Mağduru meçhul
Lirik bir ağıttı yaşadığımız...
Bir destan değil….

Ömrümün ağır yükü yorulmuş sol yanımı
Mülteci bir düş gibi attım duyan olmadı.
Sahibinden kelepir ikinci el canımı
Üstüne para verip sattım duyan olmadı.

Vefanın mürekkebi tükenmiş kalemiyle

Sessiz bir ırmak gibi akıp avuçlarından
Leyla'mın hasret kokan yaşından geçer oldum.
Geceyi kıskandıran simsiyah saçlarından
Hilâle ortak olmuş kaşından geçer oldum.

Muradı olsun diye yıldız olup kayarak

Gecikmiş bir mektup bu bu bozduğum son yemin
Gönül yari beklerken ömrüm kısalmış meğer.
Çünkü artık batmaya yüz tutmuş güvertemin
Tüm yükünü taşıyan aşk denen salmış meğer.

Sevdaların üstünde pusu kurarken kibir

- Benden artan ne varsa yükleyip heybesine
Hasretimi bir ömür çeksin çekebilirse… -

- O da biliyor artık. -


``-Beklenen dönmeyince, küser elbet bekleyen.-``