Yavuz Doğan Şiirleri - Şair Yavuz Doğan

- Hükme kırılan kalem, günahkardır; aşk kadar -

Söyle gül bahçesinin aşk kokan karanfili
Bülbülün senden uzak yatacak hali mi var?
Söyle gecenin nuru, akşamın tek kefili
Güneşin sen doğmadan batacak hali mi var?

- Öylesine...-


Yaşamak diyordun ya,
Tan yeri kadar bakir, ama aşk kadar fakir
Öylesine yaşamak...

Ne kadar ayna varsa kır bu gece ne olur
Aynada kaç sır varsa vur bu gece ne olur.

Bilsen nasıl yorgunum bilsen nasıl dolmuşum
Bilsen nasıl perişan nasıl meczub olmuşum.

I.)


- Nafile söylenirken sarf edilmiş cümleler
Hayat denen oyunu bozana selâm olsun… -

- Bir kibrit aleviyle kenti ateşe verip
Yangınlar ortasında donmaktır seni sevmek…-


Seni sevmek, ateşe kor taşıyan çıranın
Bir kardelen hüznüyle buz tutup yanmasıdır.

- Yasaklanmış elmayı Havva için ısırıp
Suçuna ortak olmak demektir seni sevmek… -


Seni sevmek, kamerin güneşe yüz çevirip
Karanlık suretini günden gizlemesidir.

- Ruhumda üç beş zorba tespih sallıyor bugün
Belli ki kalem yine cinayet işleyecek...-


"La havle"yi dilime bir emirle koyarak
"Çok şükür" kisvesiyle sabrımı sınıyorsun.

kaç veda sonrası sustu ki kalem
“başka bir sevdaya uyan” diyorsun.
gök yere inerken, yanarken âlem
yıldızlar sönerken
sen gidiyorsun.

Adresini ararken umutsuz bir bakışın
Gözyaşından el aldım.Sesimi duyan var mı?
Ayazı güne düşman buz soluklu bir kışın
Önünde naçar kaldım.Sesimi duyan var mı?

Hiç eyvallah etmeden,diz çökmeden zalime

kime kalır köhne dünya sorma ben de bilmiyorum
tespihime ip dizenin
şerefine içiyorum.