Yavuz Doğan Şiirleri - Şair Yavuz Doğan

-Cezası baş tacımdır! -

İsmini nakşederek ömrün her satırına
Günleri sayar oldum, ne derlerse desinler.
Aşkı layık gördüğün günlerin hatırına
Ömrümden cayar oldum, ne derlerse desinler.

Giriş - ) Sûr

Musa için, Hüseyn için dinle ey evlâd-ı Âdem
Susma bu kez, haykır artık; bir kere olsun kıyam et!
Bu topraklar çocukları yorgan olup sardı madem
Ya şu dakika kopmalı, ya yok olmalı kıyamet,

- bizim ellerimiz kirli, temiz değil sizinkiler… -

bizim ellerimiz kirli, avuçlarımız nasırdır
nefesinde can taşıyan ebabilden miras biraz.
bizim göğe inancımız uçmağ oldu bin asırdır
kardeşini hasmı bilen bir kâbil’den miras biraz.

sen..

sessiz bir ıslıkla gezerken sokakları
yine şairin karla süslendi şakakları.

can..

Var ya benim biraderim bu toprağın halkı var ya
Ağacı bir silkelerse tomruk iner başınıza.
Gölgesinde gül biriken bu yaprağın halkı var ya
Karıncayı incitmezken yumruk iner başınıza.

Sanmayın ki şu kızıl tan gizleyecek gölgenizi

aslında,

çok ihtimâl arasında bir ihtimâl daha vardı;
“o da ölmek mi dersin?”di
bir yaşamak daha varken.

- Çok keşke birikti yine karartılmış sokaklarda
Demek ki şu emredilen bir velayet iklimidir… -


Hangi yalnız, bir gölgeye selam verse ben aldım hep
Gözlerimde biriktirdim ıslak aleykümselâmı.

“Ve yine sana”



- O ki can sebebimdi… -

kısım iki - ) kuyu

- kimseyi üzmedim ben
kimse sevmedi beni
ben içime ağlayıp annemi özlüyorum. -

kısım üç - ) vakit

- baharlar çoktan göçtü yorgun can konağından
şimdi vakit kışların, hazanların vaktidir. -