Yavuz Doğan Şiirleri - Şair Yavuz Doğan

dünya sonsuz bir meyhane ben bir garip şarap ehli
üzüm değil tek sebebi, şıra dokunuyor bana.
soluğum sahra iklimi adımlarım türap ehli
yangın değil soyu bozuk çıra dokunuyor bana.

düşümden arta kalan gözyaşım dicledir say
düşün ki düş yorgunu bir düşe düşüyorum,
bir oğlum maktül benim
bir oğlum katil.

düşün ki bir dengbejin dilinde fırattır ay

- Tarihe dipnot düşer sustuklarımız bile.. -

Sükûtum dilde diken yutsam ceddime ayıp
Konuşsam noktam kayıp, sussam yok oluyorum.
Hafızam deli bir tay gem vurdukça sıçrayıp
Menzili fethediyor, evet çok oluyorum..

- Yaktığınız kör ateş sönünce görürsünüz -


Aşağısı karanlık, sorma biraz üstü ne
Korkunuz uykunuza sinince görürsünüz.
Adaletin kılıcı boynunuzun üstüne

Zalimin her tarlaya nifak tohumu ekip
Yalanı farz kıldığı bir ülkede doğdum ben.
Her gün en az yirmi beş kere la havle çekip
Dişlerin sıkıldığı bu memleket düzelmez.

Aydının öğrencinin memurun fişlenerek

-ali ismail -

elleriniz kirli sizin
elleriniz kan kokuyor
bizim evde yıkanması
mümkün değil,

meryem’i hiç görmemiş isa
asasız musa
musa’sız asa
kupkuru bir deniz
ve bendeniz.

kısım ı.) sürgün

yolculuk miras belli, sırtımda çul bir aba
hangi yokuş sapaysa oraya yürüyorum.
ne demiştin hatırla, ben unutmadım baba
bahtıma ne düştüyse onunla çürüyorum.

ıı. ) yorgun

"yoruldum.. kaldırmıyor kulağım tek bir sesi"
diyorum, gidiyorlar.. yine bir tekbir sesi.

gidiyorlar.. ardında bıraktıkları enkaz

ııı. ) siz bilmezsiniz..


elleriniz diyorum matmazel,
elleriniz.
semaya açılmış