Yavuz Doğan Şiirleri - Şair Yavuz Doğan

Kısım II - Kalemin Güncesi


Çok sustum çok dinledim; şimdi artık kinimden
Şeytanı karanlıkta görmüş gibi irkilin.
Şart olsun, şimdi şu an ettiğim yeminimden

Kısım III - Şairin Güncesi



Takvimin rengi sarı, saatin yurdu gurbet
Demek ki şu gördüğüm

IV - Düş Güncesi

yok,
siz görmediniz bayım
üzerine kömürle birkaç seksek çizgisi
çizdiğimiz o yolun

V - Öznenin Güncesi




- Tin -

sorma,

herkesin her cümleyi şiir saydığı yerde
noktalı virgül alıp parantez satıyorum.
- işsizim, işim gücüm bildiğin müptezellik.. -

- Kalemim kırılsın ki bu en son yeminimdir
Seni sevmek son suçum hayalin tek kinimdir -



Mülteci düşlerimin aman bilmez dilberi

- Yüreğim bir yangın yeri dumansız bir köz içinde
Koca bir kurt tutuşurken kor uluyor kırk senedir… -


Kaç "neden"den bir "belki"ye ulaştığım bende kalsın
Öyle hemen anlatması zor oluyor kırk senedir.

çünkü;

şuara sofrasında adımız üç beş günlük
sonrasında ismimiz bir taşa işlenecek
kendi kızımın kızı tanımayacak beni.

- Ve ben kapısı kırık bahçemde iç çekerken
Sevda başını alıp gidecek izninizle…-


Hangi martı yanaşsa yıkılmış limanıma
Bir yakamoza dalıp gidecek izninizle.

- Yusuf’tur tek yoldaşım tamahın karşısında –

Öyle bir an gelir ki ‘’an’’a ömür sığarken
Sevabın hükmü biter günahın karşısında.
Yıldızlar göç eyleyip ufukta gün doğarken
Karanlık secde eder siyahın karşısında.