Yavuz Doğan Şiirleri - Şair Yavuz Doğan

Var ya benim biraderim bu toprağın halkı var ya
Ağacı bir silkelerse tomruk iner başınıza.
Gölgesinde gül biriken bu yaprağın halkı var ya
Karıncayı incitmezken yumruk iner başınıza.

Sanmayın ki şu kızıl tan gizleyecek gölgenizi

aslında,

çok ihtimâl arasında bir ihtimâl daha vardı;
“o da ölmek mi dersin?”di
bir yaşamak daha varken.

- Çok keşke birikti yine karartılmış sokaklarda
Demek ki şu emredilen bir velayet iklimidir… -


Hangi yalnız, bir gölgeye selam verse ben aldım hep
Gözlerimde biriktirdim ıslak aleykümselâmı.

kısım iki - ) kuyu

- kimseyi üzmedim ben
kimse sevmedi beni
ben içime ağlayıp annemi özlüyorum. -

kısım üç - ) vakit

- baharlar çoktan göçtü yorgun can konağından
şimdi vakit kışların, hazanların vaktidir. -

kısım bir - ) nikotin

- siz göğü seyrederken

kısım bir - yol

“Ve yine sana”



- O ki can sebebimdi… -

Dost arıyorum...

- Gelirse onlar gelsin. -

Kırık dökük gönlümden toplayıp kalanları
Şerefini bağlayan özünü bilen gelsin.

II.- Rüya



- Ya simurg gerçek değil, ya Kaf Dağı çok uzak…-