Yavuz Doğan Şiirleri - Şair Yavuz Doğan

- Yollarına gül serdim dikeni yok say kızım
Babanı az saydılar bari sen çok say kızım. -


Dinle kızım, sözümü baba yadigârı say
Unutma; en uzak yol en az dolaşanındır.

sen "özlemek" ne demek
elbet biliyorsun da
bir baba nasıl özler
onu bilmeyeceksin..

bozkır yolları desem

- Fezleke -

Ahımı semaya bir nefes boyu
Üfürdüm, günahı bana yazılsın.
Bir ağız dolusu ve bir ses boyu
Küfürdüm, günahı bana yazılsın.

maksatlı bahanelerin
umudu tehir..

çünkü bir gidişle kaybolur
yeniden işgal edilir
kapıları kilitsiz

sanırlar ki sözlerimiz,
karanlık kokan bir çağa sonu çıkmaz bir sokağa
zifir kokan bir şafağa batmak için söylenmiştir.

sanırlar ki sözlerimiz,

Kısım - I ) Sır

Şairim; şimdi ölsem selâ okunmaz bana
Çünkü ben şiir diye anlatıp dert çekeni
Okyanusta gülistan çölde liman görürüm.
Şairim; hiç bir sevda gelip dokunmaz bana

Kısım - II ) Nâr

Gölgeler adımını sürerken bir günahın
Melekler semah döner, kul imanı fısıldar.
Tövbesi "hu" çekerken yağmurlu bir sabahın
Denizler sonsuzluğu, göl limanı fısıldar.

Kısım - III ) Dâr

Gün nerede durursa orası uzak bana
Bulunduğu her cenah ömrüme bin gam yazar.
Kurduğum kelâmların noktası tuzak bana
Cümleler beni eksik, karanlığı tam yazar.

ı.) i n t i h a r

bir sokak çocuğunun
çiğnediği jilete

- Seni bana hapsedip bana tutunuyorum...-

Bütün büyük devrimler silinsin nazarından
Ben kendimi devirip sana tutunuyorum.
Saklayıp suretimi hüznün intizarından
Kirpiğinin döndüğü yana tutunuyorum.