Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

ŞU SAVAŞI DURDURUN

Gelin Allah aşkına,
Şu savaşı durdurun,
Millet döndü şaşkına,
Güzel günler kurdurun.

Cumaya gidiyorum,
Nefsimi güdüyorum,
Bütün insanlık için,
Dualar ediyorum.

Müminin dili susmaz,
İblise karşı pusmaz,
İhlasa sarılmışsa,
Müminler boş konuşmaz.

Yüceler yücesinin, elçiliğini yaptı,
Yıktın bütün putları, yalnız Allah'a taptı,
Cebrailden eksiksiz, dini mübini kaptı,

Hoş geldin gönlümüze, Ey Allah'ın elçisi,
Şu varlık aleminin, bozulmayan ölçüsü.

Her gecenin sabahı var,
Her varlık aramakta yar,
Her şey kontrol altında,
Bozulmaz bilirim ayar,

Namaz ateş olamaz,o Rahmanın huzuru,
Rahmana yönelenin,bozulmaz hiç huzuru.
Ateş şeytanın özü, cehennemin unsuru.
Yeter ki şirk olmasın, vardır insan kusuru.

Kelimeler firarda, cümle kalmış çaresiz,
Harfler kalmışlar darda,boyun bükün yare siz.

Ayinesi iştir lafa bakılmaz demiş büyükler
Boş lafları doğurmayı elbette sever çürükler
Siz ve sizin gibiler buldukça hayat zemini
Bu millet bin yıl değil inan ki daha çok bekler

Sevmedim desem yalan, ölümüne sevmiştim,
Sevgimden arta kalan gördüm sevilmemiştim,
Çaresizlik içinde kıvranıp duruyorum,
Sendin kalbimi çalan, senin için ölmüştüm.

Gurur mu naz mı söyle, bunca bana yaptığın,

Ana dil tercih değildir, yaratanın ikramı,
Yönetimden beklentimiz, bitirin bu dramı.