Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

NADİM OL

Günahtan rücu etmek, erdemin işareti,
Pişmanım diyen için, görülür basireti,
Günahından nadim ol, istiyorsan Cenneti,
Hadi gel tevbe eyle, de ki ben nedim oldum,

Seni görmeden önce, ne güneş ne ay vardı,
Yüzün güneşim oldu, tüm benliğimi sardı,
Sensiz her yer karanlık, dört bir yanım duvardı,
Seni görmeden önce, ne güneş ne ay vardı.

Tefrika bir bütünü, yapmakta darmadağın,
Bütünü kaybedersen, olamaz aradığın.
Hazana uğramışsa sararmışsa yapraklar,
Kime ne fayda verir, meyvesiz kalan bağın.

Ne sen beni anladın, ne de ben seni,
Sürükledi bir rüzgar, bizi bu güne,
Ya sen ya da benim, gülün dikeni,
Bakmak istemiyorum, inan ki düne

Neden hasret beni yaktı
Kemiklerimi eritti
Yar beni bırakıp gitti
Şimdi söyle ne yapayım

İster idim yare gidem

Bilirim nedenini ağaran saçlarımın

Bilirim cezasını işlediğim suçların

Lakin ne mümkün benim gönlümü mahkum etmem

Gözlerimden damla damla,
Yüreğim doludur gamla,
Yalnızlığa mahkum oldum,
Dertleşiyorum odamla.

Küstüm ben her şeye küstüm,

Göbeği kaşınmayan adama kusura bakmayın adam demem,
Ona hiç bir insanlık borcum yoktur, boşa istemeyin ödemem..

Gecenin saat biri,
Sessizce dışarıyı seyrediyorum,
Bakıyorum ne in var ne cin,
Ne de ortada top oynayanlar,
Ara sıra bir polis otosu geçiyor,
Bazen de yolcu taşıyan taksiler,

Güneş battı, batırdı beni hüzne,
Doyasıya, bakamadım yüzüne,
Ne mehtap var, ne yakamoz ne mine,
Doyasıya, bakamadım yüzüne,

Beni sardın, gecenin çilesine,