Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

BÖYLE DERBEDER

Böyle perişan, böyle derbeder,
Ruhumda hüzün, gönlümde keder,
Dermanı ara, deme kim ne der,

Aptallık şekli değil,
Muhakeme sorunlu,
Maslata var meyil,
Çünkü o ön koşullu.

İnsanımız unutkandır,
Hayatı anlık yaşar,
Cehalette bundandır,
Anın peşinden koşar.

Ömrümün kış mevsiminde, çiçekler açmaz bana,
Talihim hiç gülmeyecek, neden sevgiden yana,
Sitem bile etmiyorum, nasıl edeyim sana,

Anla beni, anla beni, ne olur anla beni,
Kapılarımı açmışım, bekliyorum gelmeni,

Yüce dağ başına, ulaştı sevgim,
Uzayı gezerek, dolaştı sevgim,
Bilmez misin sana, bulaştı sevgim,

Sevgimin ruhunu, anlamalısın,

ANLAMIYORUM ARKADAŞ

Anlamıyorum arkadaş,
Bu hastalık da nereden geldi bana,
Ölecekmişim gibi bakıyorlar,
Ya ben niye ölüyorum,

ANLAŞILMADI

Ne olursun biraz gül,
Sensin bahçamdaki gül,
Ben tükendim oldum kül,

Baharı değiştim bil ki kış ile
Ağladım gözlerim doldu yaş ile
Kimlere gideyim ben bu baş ile
Derdimi ben sana anlatacağım

Boynu bükük gibi, yetim kalmışım,
Göz yaşları döküp, çok ağlamışım,
Dertlerle boğuşup, nara yanmışım,

Halimi soracak, kul bulamadım,
Düştüğüm derdimi, anlatamadım,

Düşe kalka büyüyorsun,
Emekleyip yürüyorsun,
Anlamadan gülüyorsun,

Sen de büyü yavrucağım,
Sana da ben bakacağım.