Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Dosttan gelen dosta gider,
Teşekkür ettik dostlara,
Dost dostuna hizmet eder,
Gözünü koymaz postlara.

Pişmanım diyebilmek, kolay mı sanıyorsun,
İçimden geçenleri, elbette bilmiyorsun,
Bir tarafta gururum, diğer yanda yüreğim,
Yüreğimin sesini, sen neden duymuyorsun,

Pişmanım ben pişmanım, ölene dek pişmanım,

PASINI
Nefes mi alıyorum, bilemem sonrasını,
Belki de bu son anım, tutacaklar yasımı,
Gaybı nasıl bileyim, o Rabbimin katında,
Silmem gerek diyorum, yüreğimin pasını...........İNSANİ

Askerlik yapmak için Peygamber ocağı dediler,
Bu ocaktan kaytarmak için duvarları deldiler,
Kimisi tık para ödeyerek kaçmaya çalıştı,
Kimisine de bankadan taksitle öde dediler,
Peygamber ocağındaysa sadece kaldı fakirler.

Yaratan yok diyenler neye inanır,
Bu insanların referansları nedir,
Aczini bilmez ama güçlüyüm sanır,
Onların taptıkları yalnız enedir.

Herkesi kendin bil ki haksızlık yapmayasın,
Allah varken sakın ha gayrıya tapmayasın,
Doğru yolu bırakıp batıla sapmayasın,
Şeytanla hemhal olup, ondan rol kapmayasın.

Malikül mülktür Allah, Hak ne yapsın zengini,
Hakkın değer verdiği, gönlü ile engini.
Takva sahibiyim der, gösteriş sahipleri,
Davacılar görecek, hesap günü rengini.

Her sabah yeni bir umuttur, anlamını bilene,
Ruh soyut beden somuttur, Haktan rıza dilene

İslam eşittir İnsan,
Fıtri varlıktır lisan,
Yürekte olan dildir,
Rabbi ile konuşan.,

Kağıtlar mürekkebi, beklemekteler her an,
Kağıt önemli amma, önemlidir yazılan.