Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Sakın yağmur damlalarına bakma,
Beni bulamazsın,
Rengarenk çiçeklere de bakma,
Gül dalında hiç arama,
Yemyeşil bitkilerle aram açıldı,
Ben artık yağan dolu tanelerine itildim,

Ez jı tera çı bıjım, gotınamın feam naki,
Ez dıgırim bona te, harsı çawa dırıjinım,
Tü dılizi dıkeni, riya mıra mız naki,
Bı derdı te dışevtım, bı arı te hellinım,
Roya xedı te nego, halımın ke pırsnaki,
Delalamın, gevramın, agırı ser dılamın,

Değer yargısı para olunca, yakınların bile paran kadar severler,
Bir de parasız kaldığın duyulursa, iyi bil ki hemen yüz çevirirler.

Askerlik yapanlar deli mi,
Yapmak istemeyen bedelli mi,
Kafam allak bullak bir sorsam,
Kimin ne yaptığı belli mi.

İmanımın gereği, varı hiç inkar etmem,
Ölümlü olanların, asla peşinden gitmem,
Yanlışım varsa benim, yanlışımda diretmem,

Değerler üzerine, kurulmuş benim dünyam,
Değerler çizgisinde, beklenti içre hülyam.

Değerlerim alt üst olmuş,
Değmezlerime değilmiş,
Tomurcuk güllerim solmuş,
Başım önüme eğilmiş,
Denizin dibine düştüm,
Denizden sular çekilmiş,

Değmezmişsin inan ki sana dua etmeme

Değmezmişsin inan ki senin için ölmeme

Neden ihanet ettin nasıl bırakıp gittin

Adam şöyle diyordu,
Dine inanmıyorum,
Ateist misin diye,
Soruverdim adama,
Ateist değil amma,
Ben dinsizim diyordu,

İster Kürt, ister Türk, ister Arap, isterse çengi,
Her ne olursa olsun insanın dili ve rengi,
Bilinmelidir insanın yine insandır dengi,
Herkesin mutlaka mezarda olacak sengi.(Taş-Mezar Taşı)

Tekamülün merdiveni ahlaktır,
Merdivene çıkmam diyen ahmaktır,
Medeniyet tekamülle gelişir,
Aksi deniyete kapı açmaktır.