Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Dün yine pencereden, arkandan bakakaldım
Mazimizi anarken, gözyaşlarıyla doldum
Seni bilemem ama, dünden de çok pişmanım
Ellerimde mendilim, şuursuzca salladım

Fırtınalar ruhumda, tufanlara ulaştı

Faninin aşkı fani,
Bakinin aşkı baki,
Süreceksen sefanı,
Baki olmalı vaki.

Her sabah açılır bab-ı envar,
Her ne ararsan kainatta var,
Karanlığı nur, nuru karanlık,
Saymakta bakınız yarasalar.

Hiç kimsenin bize saldırmayana kadar insan öldürme hakkı yoktur,
Hele hele kendini Allah'ın yerine koyup Allah adına insan hayatına son vermesi kabul edilemez,
Herkesin gerçek kimliği Allah katındadır,
Hiç kimse kıldığı iki rekat namazla ve Allah katında makbuliyeti şüpheli olan devletlerin verdiği kimlikle kendini Allahın halifesi olarak lanse etmesi de doğru değildir.

Savaşanla savaşılır,

Karlar yüreklerimize yağmış, bahar gelse ne yazar,
Yüreklerin ta üstüne, mezarlarımızı kazar,
Beklemekten çok yorulduk, artık olmuşuz bizar,

Geleceksen yüreklere, ne olursun geç gelme,
Yolunu beklemekten bak, gideceğim ölüme.

Tevbe kapısı açık, sakın ha erteleme,
Tehir edenler kaçık,tercihinde özgürsün,
Akibet açık seçik, günahta debelenme,
Hala görmüyor isen, belki de bakar körsün.

Balık bilmiyor diye, sanma halik bilmiyor.
Haliki bilmeyenler, kim demiş ki ölmüyor,
Sadaka-i cariye, olur çabalarımız,
Hakka inanan Haktan gayrıya eğilmiyor.

Ne saldıran olunmalı,
Ne de asla saldırılan,
Dost eli uzatılmalı,
Varsa dostluktan anlayan,

Sonu ölüm değil mi, yalan olan dünyanın,
Kendini kainatın, padişahı mı sandın,
Yalnızca görüntüdür, yansıttığı aynanın,
Ölmem diyorsan eğer, nemruta çıkar adın.

Ölümü unutursan, insanlıktan çıkarsın,

Barışı eskittiler,
tam tamlar çalınıyor,
Güvercinler gittiler,
Göklerde vuruluyor.
Etimizi dittiler,
Şeytan havalanıyor.