Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Güçlüyüm diyenlere derim ilah değilsin,
Bir şey konmaz ceplere kefenin cebi yoktur,
Kul kula eğilmesin, yalnız Hakka eğilsin,
Ne yazık ki kendini, ilah görenler çoktur.

Yürekteki fırtınalar, yansır insanın yüzüne,
Yüreği yanmayan insan, okuyamaz bu kitabı,
Aşktan anlayanlar baksın, aşığın nalan gözüne,
Aşkı bilmeyene boştur, aşığın bakış hitabı

Ayağımı attığım, belki de son basamak,
Ne indiğim bellidir, ne de belli çıktığım,
Bir nefese tekabül, etmektedir yaşamak,
Siyahla beyaz gibi, var oluştur zıtlığım.

DÜZENEĞİN

Sakın ola hiç kimse, demesin ben ayrıyım,
Hiç kimsenin hakkı yok demeye ben gayrıyım,
Ölüm vardır demeye, ben sizden bir çağrıyım.

ESAD HALA DİRENİYOR

Hala Esad direniyor, halkına kan kusturarak,
Söyleyin korku ecele,ne zaman çözüm olmuştur,
Ok yayı çoktan terk etti, uzakta değil son durak,
Katliam yapan her kimse, hüsrana uğramıştır.

Canım ne olur ağlama,
İnan ki yine gelirim,
Yeterki sen gel de bana,
Rüzgara biner gelirim,

Hava büyük annemiz,
O bizim bir tanemiz,
Onu andığımız an,
Huzur bulur hanemiz.

Böyle boyun bükersen, İçimi dağlatırsın,
Gözyaşları dökersen, Beni de ağlatırsın,
Söyle şimdi ben böyle, Nasıl dayanacağım,
Yalvarıp diz çökersen, Kalbimi çatlatırsın,

Sussam içim yanıyor, susmasam perişanım,

Ez bı kesım bı xedime,.......................Ben kimsesizim, sahipsizim,
Çıma kes nayı malamın,.....................Niçin kimse evime gelmiyor,
Rojame gışti tarine,............................Günümüz hep kapkaranlık,
Çıma halı me nabinın,........................Niçin halimizi görmüyorlar,

Lımın bawo, lımın bawo,.....................Vay bana baba, vay bana baba,,

Tek sana kul köleyim,
Tek uğrunda öleyim,
Bu acizin duası,
İzin ver de güleyim.