Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Ne sabahım belli ne de akşamım,
Güneşimi çalmış hırsız bulutlar,
Divaneye çıkmış, her yerde namım,
Mehtabım kaybolmuş, sönmüş umutlar.

Koşmak istiyorum, ayağım bağlı,

Mutlular da bilmezler mutluluk nedir diye,
Onlar maddi refahı, mutluluk sanıyorlar,
Mutluluk ruhsal huzur, insan için hediye,
Huzuru kaybedenler, mutluluk arıyorlar.

Ne gün ne ay ne de yıl, getirmez gidenleri,
Bıraktılar giderken, yolda bekleyenleri,
Ne söz ne güç ne kuvvet, durduramaz bizleri,
Soluk alan her varlık, her gün gider ileri,

İstiyorsan iman et, tanı sen yaratanı,

Bencilliğin daniskası,
Değerlerin fukarası,
Üstün ırk bakış açısı,
İnsanlığın yüz karası.

Dini zorlama münafık artar,
Bilinmez artık kim neyi tartar.
Kemiyet yüksek, keyfiyet zayıf,
Kim neyi alır kim neyi satar..............İNSANİ

BOZUK SAAT
Ben senin adınla yoğruldum,
Seni ilah bildim vuruldum,
Ben bozuk saat olacaktım,
Senin ayarınla kuruldum,

Dokuz ay bekledim gözlerim yolda
Kurtuluşu buldum inan onlarda
Recep Şaban Ramazan aylarında
Rahmet rüzgarları esti bizlere

Hani ilk gül açar müjdeler bize

İSLAMCILIK

Sorgulamak istemişler, bazı kalem erbapları,
İslamcılıkla ilgili, zikredilen esbapları,
Zaviyeler konumlarla arzı endam etmekteyken,
Bitti diye düşünenler, yok saymakta subapları.

DÜŞTÜM
Düştüysem ben senin, önünde düştüm,
Elini uzatıp, kaldırmaz mısın,
Bütün sırlarımı, senle bölüştüm,
Niye düştün diye, hiç sormaz mısın.
...

Sana değil kaderime, darılmışım ben,
Suya düştüm yılanlara, sarılmışım ben,
Dertler çöktü üzerime, yorulmuşum ben,

Pamuk ipliğine bağlı, beklentilerim,
Uzatmaları sağlıyor, eklentilerim.