Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Çekip gittin dünyamdan, beni virane kıldın,
Aklımı aldın başımdan, deli divane kıldın,
En koyu yalnızlığa, mahkum eyledin beni,
Gözlerim bugulandı, beni girane kıldın.

Rüzgarlar getirdiler, kapkara bulutları,
Simsiyaha boğdular, görünen ufukları,
Solukları kestiler, daralttılar ruhları,

Hadi yağ yağacaksan, indir göğü yerlere,
Yeşert tüm gönülleri, hüzünlü gönüllere,

Kişi kendi nefsine, uygun olanı seçer,
Kendi yaptığı gibi, başkasına rol biçer,
Bir ihanet veyahut, bir yamukluk görürse,
Sonunda olan olur, arkadaştan vaz geçer.

Zannettim ki sensizim

Sensiz ve kimsesizim

Beni bıraktığında

Yüreğim yanıyor,
BU YANGINI YAŞADIM,
YAŞIYORUM,
DOĞUP BÜYÜDÜĞÜM,
KÜÇELERİNDE KOŞTUĞUM,
TOL OYNADIĞIM,

Edeplinin kapsamına girmez uçkur,
Uçkuruna düşkünün yeridir çukur.

Üç maymunu oynayanlar sanırım ki oynamıyor,
Maymundan geldik diyenler, maymunluğunu yaşıyor,
Ben maymundan gelmemişim, ondan kanım kaynamıyor,
Birileri de bunların, maymunluğuna şaşıyor.

Sensiz olmuyor elbet bu dünyanın tadı
Seninle olmaktır mü'minlerin muradı
O'nun Mustafa,Ahmet,Muhammeddir adı
Şefaat eyle acize ya Resulallah

Sensin kainatın o en güzel kokusu

Zawa çu buke ani hala he hala he,
jı bukıra zer dani hala he hala he,
Buk jı zawıra dıbe,hala he hala he
Delalamın çavani.hala he hala he

Hala hala hala he hala he hala he.

Artık yanımda değil, yüreğimin incisi,
Yüreğim paramparça, onu çok özlüyorum,
Muhtacım varlığuna, olsaydım dilencisi,
Dönmese de ben onun, yolunu gözlüyorum,