Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Bir şehir ki bir memba-i Nebidir
Bir şehir ki dünden daha sabidir
Bir şehir ki elbet Hakka tabidir
Ruha Ruha can verirsin her ruha

Söz olmadan sahip çık söylenene,
Tahir olanı indir düşüncene,
Söz oldu mu çıkar senden tutulmaz,
Görmen için gerek yoktur ölmene.

Sarhoş başı dönen insandır,
Dünya habire dönmektedir,
Dünya döndükçe dönmekteyiz,
Hala sarhoş olamamışsa insan,
İyi bilsin ki ölmektedir.

Şeref şerefsizlerin eline düştüyse eğer
Bütün yaşananlar için artık sebep aranmaz
Şerefli olanların çektiği bundanmış meğer
Şerefsize arsızlık yolsuzluk nedir sorulmaz

Kaybetmemelisin kişilik ve karakterini

Çekip gittin dünyamdan, beni virane kıldın,
Aklımı aldın başımdan, deli divane kıldın,
En koyu yalnızlığa, mahkum eyledin beni,
Gözlerim bugulandı, beni girane kıldın.

Kişi kendi nefsine, uygun olanı seçer,
Kendi yaptığı gibi, başkasına rol biçer,
Bir ihanet veyahut, bir yamukluk görürse,
Sonunda olan olur, arkadaştan vaz geçer.

Rüzgarlar getirdiler, kapkara bulutları,
Simsiyaha boğdular, görünen ufukları,
Solukları kestiler, daralttılar ruhları,

Hadi yağ yağacaksan, indir göğü yerlere,
Yeşert tüm gönülleri, hüzünlü gönüllere,

Sensiz olmuyor elbet bu dünyanın tadı
Seninle olmaktır mü'minlerin muradı
O'nun Mustafa,Ahmet,Muhammeddir adı
Şefaat eyle acize ya Resulallah

Sensin kainatın o en güzel kokusu

Sensizliği yaşıyorum,
Yaşanmadan anlaşılmaz,
Yaraları kaşıyorum,
Kanamadan ulaşılmaz,
Sınırımı aşıyorum,
Yoksa aşka bulaşılmaz,

Zawa çu buke ani hala he hala he,
jı bukıra zer dani hala he hala he,
Buk jı zawıra dıbe,hala he hala he
Delalamın çavani.hala he hala he

Hala hala hala he hala he hala he.