Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Bildiğiniz bir iliğim,
Düğmedir nişanlım benim,
Hiç çekilmesin ipliğim,
Olur ayrılma nedenim.

Tomurcuklar yanaklarda, gamzelere dönüşmüş,
Ateşlerin kızıllığı, dudak diye görünmüş,
Işık saçmış gözlerinden,şule şule yürümüş,
Dut yemiş bülbüle döndüm, defterlerim dürülmüş.

Uzun uzun saçlarından, kement yap da beni tut,

Herkes kendi ayarında,
Ya zararda veya karda,
Çıkarının peşindeyse,
Millet olmaz umurunda,

Haktan gayrı ne varsa, bitamam hepsi fani.
Ya Allaha tabisin, ya da olmuşsun cani,
Sorumluluğunu bil, geciktirme ifanı,
Aksi halde çekersin en sonunda cefanı.

Belayla sınanacak acılar duyulacak
Acıların doktoru elbet sizi bulacak
Yaracak göğsünüzü içinize bakacak
İlacı kalbinizin tam içine sürecek
İnşiraha uğrayıp size şifa verecek
İçinize birikmiş tüm kirleri silecek

Artık yanımda değil, yüreğimin incisi,
Yüreğim paramparça, onu çok özlüyorum,
Muhtacım varlığuna, olsaydım dilencisi,
Dönmese de ben onun, yolunu gözlüyorum,

Yüreğine yakınsan, mesafe yoktur sana,
Yüreğinden uzaksan, şeytan biner ensene.

Yüce dağlar,yüce dağlar,
Yüreğimden volkan çağlar,
Ölen öldü,kaldı sağlar,
Bilsen ne yetimler ağlar,

Çekip gittin dünyamdan, beni virane kıldın,
Aklımı aldın başımdan, deli divane kıldın,
En koyu yalnızlığa, mahkum eyledin beni,
Gözlerim bugulandı, beni girane kıldın.

Rüzgarlar getirdiler, kapkara bulutları,
Simsiyaha boğdular, görünen ufukları,
Solukları kestiler, daralttılar ruhları,

Hadi yağ yağacaksan, indir göğü yerlere,
Yeşert tüm gönülleri, hüzünlü gönüllere,