Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Sarhoş başı dönen insandır,
Dünya habire dönmektedir,
Dünya döndükçe dönmekteyiz,
Hala sarhoş olamamışsa insan,
İyi bilsin ki ölmektedir.

Bir şehir ki bir memba-i Nebidir
Bir şehir ki dünden daha sabidir
Bir şehir ki elbet Hakka tabidir
Ruha Ruha can verirsin her ruha

Bildiğiniz bir iliğim,
Düğmedir nişanlım benim,
Hiç çekilmesin ipliğim,
Olur ayrılma nedenim.

Tomurcuklar yanaklarda, gamzelere dönüşmüş,
Ateşlerin kızıllığı, dudak diye görünmüş,
Işık saçmış gözlerinden,şule şule yürümüş,
Dut yemiş bülbüle döndüm, defterlerim dürülmüş.

Uzun uzun saçlarından, kement yap da beni tut,

Herkes kendi ayarında,
Ya zararda veya karda,
Çıkarının peşindeyse,
Millet olmaz umurunda,

Haktan gayrı ne varsa, bitamam hepsi fani.
Ya Allaha tabisin, ya da olmuşsun cani,
Sorumluluğunu bil, geciktirme ifanı,
Aksi halde çekersin en sonunda cefanı.

Belayla sınanacak acılar duyulacak
Acıların doktoru elbet sizi bulacak
Yaracak göğsünüzü içinize bakacak
İlacı kalbinizin tam içine sürecek
İnşiraha uğrayıp size şifa verecek
İçinize birikmiş tüm kirleri silecek

ADEMDEN(A.S.) GÜNÜMÜZE

Ademden günümüze muhalif olmuş şeytan,
Şeytanlık oldu işi, korkmuş olsa da Haktan,
Vazgeçiniz ne olur, şeytan ile yarıştan,

Adam ol Adem gibi, yaradanı unutma,
Şeytanın hilesi çok, akıllı ol da yutma,
Adaletin kefesi, hassas denge düzeni
Haklı olana karşı, haksız olanı tutma.

Bedenimin adı Sinan,
Bu ismimi babam koydu,
Ruhumu yaratan Allah,
Bilmem bana ne diyordu.