Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Kaç kez sana gitme dedim,
Söylemekten erinmedim,
Çok zaman bedel ödedim,
Acı sözler diyemedim,

Ağlıyorum yoksun diye,

Doğduğum gün, bebek dediler bana,
Nimetleri verdin, elbette cana,
Süt içtim anamdan, ben kana kana,
Allahım af eyle aciz kulunu,

Bahçemize gül diktim,
Dibinden ayrık söktüm,
Anam bana darılmış,
Gittim elini öptüm.

Hayallerimi aldınız, çekip aldınız elimden,
Umutlarımı çaldınız, kopararak yüreğimden,
Beni sürgüne saldınız, ayırarak sevgilimden,

Hadi yaşa diyorsunuz, söyleyin nasıl yaşarım,
Böyla yaşayan olursa, asıl ben ona şaşarım,

Sanmıyorum kimse bilsin, benim kadar değerini,
Dolduramaz kimse benim, yüreğimdeki yerini,

Anla artık, anla benim, sana olan sevdam büyük,
Bu sevginin karşısında, bil ki benim boynum bükük,

Anladım ki bu aşkın sonu yoktur, / Beyhude bunca çaba,
Harcanan belki de bu son soluktur,/ Olmasın diye heba,
Vazgeç desem, vazgeçmiyor yüreğim,/ Duracak yoksa kalbim,
Sevebilmek sevdiğine kulluktur,/ İstersen sor kitaba.

ÇOK ZOR

İnsanı anlamak zor,
Gücün yetiyorsa yor,
İster kendisine sor,
İster dön kendine sor,

Seni gökte arayanlar,
Arananı hiç bilmezler,
Seni yerde arayanlar,
Kendilerini görmezler,

Ararım seni dağlarda,
Gelmiş geçmiş tüm çağlarda,
Hem ölende hem sağlarda,

Ararım seni ararım,
Kendime döner sorarım,

ARTVİN

Miralay Şükrü Bey, hiç pes eder mi,
Artvini almadan, çekip gider mi,
İster Gürcü olsun İster Rus olsun,
Artvin alınmadan, savaş biter mi.