Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Söyle bana ey bülbül uğramaz oldun Diyarbekir'e,
Celalı mı aramaktasın konmuyorsun artık güle,
Ne sen varsın ne Celal, haberin yok sanırım ki senin,
Fırtınalar esti sarardı yapraklar, sonbahar hakim,
Ne anlatırsam anlatayım, hükmüm geçmiyor gönüle.

Bitti bitecek gibi, dünyada kalan günüm,
Bu günler de biterse, biter elbet sürgünüm.
Uyarı olur bana, mazide kalan dünüm,
Dünden ders almadıysam, yanmak için odunum.

Ah Dicle Dicle,
Söyler misin bana, bu hırçınlığının sebebi ne,
Yoksa seninde mi, kelepçe vuruldu ellerine,
Seninde mi engel oldular tüm özgürlüklerine,
Seninde mi taş bastılar o kocaman yüreğine,

Elini aç dua et,
İhlas ile donan ki,
Duan etsin isabet,
Allah şahit illa ki.

Gözlerim kör oldu görmüyor ana
Kulağım sağırdır güzel sadana
Susarsam ne derler böyle adama
Razıyım idam da olsa cezama

Vazgeçmem lazımdır paradan puldan

Cuma bize bayram oldu
Camiler cem'atla doldu
Mü'minler huzuru buldu
Cumanız mübarek ola

Cemi cümle müslümanlar

Hayır yoksa sözünde, hiç boşuna A deme,
Şeytan tuzak kurmuştu, baban olan Adem'e.

İNANMA SAKIN

Unuttum diyorsam, sakın inanma,
Dilim ayrı kalbim ayrı söylüyor,
Hiç kimse demesin, dur sende yanma,
Senin için bir can, burda ölüyor.

Sımsıcak bakışların, ruhumu ısıtıyor,
Sol yanımda ki yürek, senin için atıyor,
Sevgi denen duygular, tek seni aratıyor,
Sevsen de seveceğim, sevmesen de seninim,
Ağzından çıkan her ses, olacak benim ninnim.

Beni bende mi sanırsın?
Etrafımda dolanırsın,
Saptırmaya çalışırsın,
İblis benden uzağa git,